αρθροσκοπηση γονατοσ

Εθνάρχου Μακαρίου 9 & Ελ. Βενιζέλου 1 185 47 Νέο Φάληρο

Στα βρετανικά αγγλικά προτιμούν τη γραφή με ae, στα αμερικανικά αγγλικά προτιμούν τη γραφή με e. Τα βρετανικά συγγράμματα κατά κανόνα γράφουν orthopaedics, όπως π.χ. το βιβλίο του Graham Appley: «System of Orthopaedics and Fractures» . Στα αμερικανικά συγγράμματα έχουμε και τις δύο γραφές. Αναφέρονται μερικά παραδείγματα: Campbell’s: «Operative Orthopaedics» (Εκδοση Mosby, Νew York 1988),, Tachdjian: «Pediatric Orthopedics» (έκδοση Saunders, USA 1990),, Harry Skinner: «Current Orthopedics», Εκδοση Appletton και Lange, USA 1996, και AOOS «Update: Οrthopaedics, USA, 1987» .

Μετά από αυτό το θέμα τέθηκε σε ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση της ΕΕΧΟΤ όπου υπερψηφίστηκε η γραφή Ορθοπαιδική. ↑ Graham Appley και Louis Solomon, "System of Orthopaedics and Fractures", Churchill Livingstone, London , New York, 1993 Nicholas Andry (1658-1742), «Traité d’orthopédie ου l’art de prevenir et corriger dans les enfants les difformités du corps» («Πραγματεία περί ορθοπαιδίας ή η τέχνη της προλήψεως και θεραπείας των σωματικών δυσπλασιών στα παιδιά») Εγκυκλοπαίδεια Ήλιος: Ορθοπεδική Θεόδωρος Γαροφαλίδης, Ορθοπεδική, εκδόσεις Παρισιάνος, Αθήναι 1969 Γεώργιος Χαρτοφυλακίδης: Επίτομη Ορθοπεδική, Εκδόσεις Παρισιάνος, Αθήνα 1981 Παναγιώτης Συμεωνίδης: Ορθοπεδική, Θεσσαλονίκη, University Studio Press, 1984 Campbell’s: «Operative Orthopaedics», Εκδοση Mosby, Νew York 1988 Tachdjian: «Pediatric Orthopedics», έκδοση Saunders, USA 1990 Harry Skinner: «Current Orthopedics», Εκδοση Appletton και Lange, USA 1996 AOOS «Update: Οrthopaedics, USA, 1987» Περιοδικό ΕΕΧΟΤ: Ορθοπεδική ή Ορθοπεδική; Οι απόψεις των καθηγητών γλωσσολογίας.Τεύχος 3, 1996 Σαράντος, Κωνσταντίνος.

Συµπερασµατικά µπορεί να λεχθεί ότι το θέµα δεν είναι ποιο από τα δύο ονόµατα είναι ετυµολογικά σωστό ή ποιο καλύπτει περισσότερο το αντικείµενο της Ορθοπαιδικής σήµερα. Το θέµα είναι και η απόφαση της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ορθοπαιδικής και Τραυµατολογίας να γράψει το όνοµα «Ορθοπαιδική» µε αι, και κατά συνέπεια την αλλαγή του Ορθοπεδικός σε Ορθοπαιδικός, δεν σηµαίνει αλλαγή ονόµατος, αλλά όπως το πρωτοσχηµάτισε ο καθηγητής N .

Στην πρωτοπαθή μορφή περιλαμβάνεται ο ιδιοπαθής «παγωμένος ώμος» (χωρίς γνωστή αιτία) ενώ οι δευτεροπαθείς μορφές περιλαμβάνουν τον σακχαρώδη διαβήτη, τον τραυματισμό και τις χειρουργικές επεμβάσεις. Παρά τις διαφορές, που θα περιγραφούν παρακάτω, όλες οι παραλλαγές του παγωμένου ώμου συνεπάγονται κάποιο βαθμό φλεγμονής της άρθρωσης (θυλακίτιδα) και αυτό οδηγεί σε ανάπτυξη ουλώδους ιστού, συμφύσεων, και τελικά, ρίκνωσης του θυλάκου.

Σημείωση: Το κείμενο που ακολουθεί ειναι γραμμένο σε απλή γλωσσα με σκοπό την πληροφόρηση ασθενών για ιατρικά θέματα. Οι ιατρικοί όροι αποδίδονται και στα Αγγλικά για ευκολότερη αναζήτηση με λέξεις/κλειδιά στο διαδίκτυο Η οσφυαλγία είναι πόνος που εμφανίζεται χαμηλά στην μέση και είναι με απόσταση το συχνότερο ορθοπαιδικό πρόβλημα. Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι θα υποφέρουν από οσφυαλγία σε κάποια στιγμή της ζωής τους.

Στην Ελλάδα το όνομα Ορθοπαιδική βρέθηκε να γράφεται με ε από το “Ορθός” και “Πέδη” (τροχοπέδη) αλλάζοντας την ιστορική του ετυμολογία και προέλευση. Πουθενά δεν αναφέρεται πότε, πώς και από ποιους έγινε αυτή η αλλαγή, οπωσδήποτε όμως δεν έγινε από κανένα συλλογικό όργανο και βεβαίως ούτε από τον κ. Χρυσοσπάθη, πρώτο ΄Ελληνα καθηγητή Ορθοπαιδικής, ο οποίος απλώς το δέχθηκε, αν και δεν συμφωνούσε με την προέλευση από το “Ορθός” και “Πέδη”.

Όπως σε όλους τους τομείς της χειρουργικής έτσι και στην ορθοπεδική η τάση σήμερα είναι η επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος με τη μικρότερη δυνατή βλάβη στους ανθρώπινους ιστούς. Δείτε περισσότερα για την . Με αυτό τον προσανατολισμό και με βάση την εμπειρία όλων των κλασικών χειρουργικών τεχνικών ο ορθοπεδικός χειρούργος Τσουτσάνης Αθανάσιος εξειδικεύτηκε στην (Anterior Minimal Invasive Surgery) πρόσθια ελαχίστης επεμβατικότητος χειρουργική στο Παρίσι και σήμερα Η είναι η πιο συχνή πάθηση του και χαρακτηρίζεται από μια φθορά, και μετέπειτα καταστροφή, αρχικά του αρθρικού χόνδρου αλλά με την πάροδο του χρόνου έχουμε βλάβη και στο υποκείμενο οστό και τα πέριξ μαλακά μόρια (αρθρικός θύλακος και μύες).

Εάν ο ασθενής περιγράφει σταδιακή απώλεια της κίνησης χωρίς τραύμα, ο Ορθοπαιδικός οφείλει να υποψιαστεί τη πιθανότητα του παγωμένου ώμου. Ο ακτινολογικός έλεγχος θα αποκλείσει την οστεοαρθρίτιδα, ωστόσο αυτό είναι ένα πιθανό αίτιο εάν ο ασθενής σημειώνει μόνο μια σύντομη περίοδο δυσκαμψίας. Ο ασθενής μπορεί να παρατηρήσει απώλεια κίνησης μετά από χειρουργική επέμβαση στον ώμο.