پل الکساندر، مردی که در ایالت تگزاس امریکا در کودکی به بیماری پولیو مبتلا شده بود و با ریهی آهنی زندگی می‌کرد، در ۷۸ سالگی درگذشت.
او در سال ۱۹۵۲، زمانی که تنها شش سال داشت به پولیو یا بیماری فلج کودکان مبتلا شد و در عرض چند روز، بدنش از کار افتاد، اما او تسلیم مرگ نشد و بیش از ۷۰ سال درون ریهی آهنی به زندگی ادامه داد.
به گزارش رسانه‌ی «ان‌پی‌آر»، الکساندر در بدترین سال‌های شیوع فلج پولیو در ایالات متحده دچار این بیماری شد. او یکی از ده‌ها کودکی بود که در شفاخانه درون ریهی آهنی به هوش آمد.
ریهی آهنی، هواکشی به طول حدود دو متر است که با استفاده از فشار منفی و دَم، هوا را به داخل ریه‌های بیمار می‌فرستد.
الکساندر پس از درک موقعیت خود تصمیم گرفت تا فراتر از محدودیت‌ها به زندگی ادامه دهد. او با گرفتن میله‌ای در دهانش توانست کتاب‌ها را ورق بزند و هنر بیافریند.
او به مکتب، کالج و دانشکده‌ی حقوق رفت و مدرک وکالت گرفت. بعدها توانست به کمک یک میله از صفحه‌ی کلید استفاده کند و زندگی‌نامه‌اش را بنویسد.
الکساندر در یکی از مصاحبه‌هایش در سال ۲۰۱۷ گفت: «والدینم به من آموختند که از هوش و انرژی خود برای بهره‌وری استفاده کنم. من هرگز خودم را یک معلول تصور نکرده‌ام. این کلمه‌ای است که من استفاده می‌کنم زیرا فکر می‌کنم اکثر مردم این کلمه را درک می‌کنند.»
او گفت: «من در ذهن اکثر مردم، به جز ذهن خودم، فلج هستم.»
نام الکساندر در نهایت به‌عنوان کسی که طولانی‌ترین حیات را داخل ریهی آهنی داشته در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت شد.
مرگ الکساندر که ملقب به «مردی با ریه‌های آهنی» بود، روز دوشنبه (۲۱ حوت) اعلام شد.
خبر مرگ او در صفحه‌ی «گوفاندمی» که کریستوفر اولمر، دوست او، آن را در سال ۲۰۲۲ برای تأمین هزینه‌های زندگی الکساندر باز کرده بود، منتشر شد.
ان‌پی‌آر به نقل از اولمر نوشت: «پل به این‌که الگویی مثبت برای دیگران بود، بسیار افتخار می‌کرد. بیش از هر چیز من معتقدم که او دوست دارد دیگران بدانند که توانایی انجام کارهای بزرگ را دارند.»