در بیش از سه‌ونیم سال حاکمیت طالبان بر افغانستان، سرکوب آزادی بیان شهروندان یکی از محورهای اصلی سیاست ناتوان‌سازی مردم در حکومت این گروه بوده است. اما از آنجا که فشار اقتصادی، سرکوب فیزیکی و اعمال محدودیت‌های شغلی نیز همواره در برابر مردم بوده است، برای اکثر شهروندان آزادی بیان به صورت یک امر لوکس و تجملی جلوه می‌کند. در کشوری که دسترسی به غذا، مسکن و امکانات صحی بسیار محدود شده باشد و فرصت اشتغال و کسب درآمد وجود نداشته باشد، وقتی با مردم از آزادی بیان صحبت کنید، واکنشی که مردم نشان می‌دهند این است…
