close
Photo: WFP

برنامه جهانی غذا: ماه پیش به ۷.۵ میلیون نفر در افغانستان کمک غذایی و نقدی توزیع کردیم

برنامه جهانی غذا می‌گوید که در ماه فبروری سال جاری میلادی به ۷.۵ میلیون نفر در افغانستان کمک غذایی و نقدی توزیع کرده است.

این نهاد امروز (چهارشنبه، ۲۲ حوت) با نشر گزارشی گفته است که برای این افراد ۵۵ هزار و ۹۵۳ متریک تُن غذا و ۲۰.۵ میلیون دالر پول نقد کمک کرده است.

برنامه جهانی غذا گفته است که از جمله تحت برنامه‌ی کمک‌های غذایی عمومی خود به ۶.۱ میلیون نفر آسیب‌پذیر در افغانستان مواد غذایی و پول نقد داده است.

براساس گزارش این نهاد، به این افراد ۵۰ هزار و ۱۰۵ متریک تُن مواد غذایی و ۱۸.۷ میلیون دالر پول نقد توزیع شده است.

برنامه جهانی غذا همچنین گفته است که در ماه فبروری به ۱۵۹ هزار و ۳۲۶ کودک در مکاتب نان، سمبوسه و بیسکویت غنی‌شده توزیع کرده است.

این نهاد افزوده است که از طریق برنامه‌ی «ابتکار معیشتی» خود نیز به ۸۰ هزار و ۴۰۰ نفر ۶۷ تُن مواد غذایی و یک میلیون دالر پول نقد کمک کرده است.

برنامه جهانی غذا گفته است که تحت برنامه‌ی «کمک مالی مادر و کودک» خود نیز به ۱۰۷ هزار و ۵۰۰ زن باردار و مادر کودکان زیر پنج سال، ۷۵۰ هزار دالر پول نقد توزیع کرده است.

این نهاد همچنین گفته است که برای مهاجرانی که از ایران و پاکستان به افغانستان برمی‌گردند، کمک کرده و به هر نفر پنج هزار و ۹۰۰ افغانی پول نقد داده است.

برنامه جهانی غذا گفته است که ۱۴.۸ میلیون نفر در افغانستان در مرحله‌ی بحرانی و یا اضطراری ناامنی غذایی قرار دارند، اما به‌دلیل کاهش منابع، تنها می‌تواند به شش میلیون نفر کمک کند.

این نهاد گفته است که کمک‌های بشردوستانه‌ی غذایی و کشاورزی باعث جلوگیری از گسترش گرسنگی شدید شده است، اما برای تداوم وضعیت و حفظ آن، نیاز به کمک فوری است.

براساس گزارش برنامه جهانی غذا، ۳.۵ میلیون کودک زیر پنج سال در افغانستان دچار سوءتغذیه حاد هستند که نسبت به سال پیش ۵۰۰ هزار نفر افزایش یافته است.

این نهاد افزوده است که ۱.۲ میلیون زن باردار و شیرده نیز دچار سوءتغذیه حاد هستند.

برنامه جهانی غذا گفته است که به‌دلیل کاهش کمک‌ها و مسدود شدن ۳۵۰ مرکز تیم صحی سیار و ۴۵۰ مرکز درمانی، وضعیت تغذیه در افغانستان رو به وخامت است و جوامع دورافتاده از حمایت تغذیه‌ای حیاتی محروم شده‌اند.

این نهاد تأکید کرده است که اقدام فوری برای احیای برنامه‌های تغذیه‌ای و کارزارهای واکسیناسیون ضروری است، درحالی‌که تلاش‌های بلندمدت باید بر تأمین رژیم‌های غذایی مقرون‌به‌صرفه برای زنان، کودکان و خانواده‌ها متمرکز شود.