سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) و برنامه جهانی غذا در گزارش جدید «نقاط بحرانی گرسنگی» گفته‌اند که افغانستان در کنار جمهوری دموکراتیک کنگو، میانمار، نیجریه، سومالیا و سوریه در سطح «بسیار نگران‌کننده»ی گرسنگی قرار دارد.
براساس این گزارش، خشک‌سالی در مناطق شمال و غرب افغانستان باعث کاهش محصولات زراعتی و دسترسی به علوفه شده و زمین‌لرزه در شرق این کشور نیز دسترسی خانواده‌ها به غذا را تضعیف کرده است.
در این گزارش همچنین آمده است که کشورهای هائیتی، مالی، فلسطین، سودان جنوبی، سودان و یمن کشورهایی هستند که جمعیت آن با «خطر قریب‌الوقوع گرسنگی فاجعه‌بار» مواجه هستند.
طبق این گزارش، کشورهای بورکینافاسو، چاد، کنیا و وضعیت پناه‌جویان روهینگیا در بنگلادش نیز از «نقاط بحرانی» امنیت غذایی در جهان به شمار می‌روند.
سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد و برنامه جهانی غذا هشدار داده‌اند که ناامنی حاد غذایی در این ۱۶ کشور در حال تشدید است و ممکن است میلیون‌ها نفر دیگر را در آستانه‌ی قحطی یا خطر قحطی قرار دهد.
به‌گفته‌ی این دو نهاد، در ۱۴ کشور از این ۱۶ کشور، درگیری و خشونت مهم‌ترین محرک‌های گرسنگی هستند.
این نهادها تأکید کرده‌اند که زمان برای جلوگیری از گرسنگی گسترده در مناطقی که بیشترین نگرانی را دارند، به سرعت در حال ازدست‌رفتن است و درگیری‌ها، شوک‌های اقتصادی، آب‌وهوایی شدید و کمبود جدی بودجه، شرایط بحرانی را بدتر کرده‌اند.
سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد و برنامه جهانی غذا گفته‌اند که با وجود فوریت روزافزون برای ارائه‌ی کمک‌های نجات‌بخش در مقیاس گسترده، تأمین بودجه‌ی بشردوستانه به‌شدت ناکافی است.
طبق گزارش این نهادها، تا پایان اکتبر ۲۰۲۵، تنها ۱۰.۵ میلیارد دالر از ۲۹ میلیارد دالر مورد نیاز برای کمک به افراد در معرض بیشترین خطر، تأمین شده است.
در گزارش این نهادها آمده است: «کمبود شدید بودجه، واکنش‌های اضطراری را فلج کرده و باعث کاهش شدید سهمیه‌ها و محدودشدن دسترسی گروه‌های آسیب‌پذیر به غذا شده است؛ کمک غذایی به پناه‌جویان به مرز فروپاشی رسیده است.»
آن‌ها افزوده‌اند که پوشش کمک‌ها در اغلب نقاط بحرانی کاهش یافته و برنامه جهانی غذا مجبور به سخت‌ترکردن معیارهای هدف‌گذاری و کاهش کمک‌ها برای پناه‌جویان و بی‌جاشدگان شده است.
براساس این گزارش، هم‌زمان، برنامه‌های حیاتی تغذیه و تغذیه در مکاتب در برخی کشورها تعلیق شده و کودکان، پناه‌جویان و خانواده‌های آواره در معرض خطر شدید قرار گرفته‌اند.
فائو هشدار داده که کمبود بودجه همچنین تلاش‌ها برای حفاظت از معیشت‌های زراعتی را که برای تثبیت تولید غذا و جلوگیری از بحران‌های تکرارشونده ضروری اند، به‌شدت تضعیف کرده است.
سندی مک‌کین، مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا گفته است: «ما در آستانه‌ی یک فاجعه‌ی گرسنگی کاملا قابل پیش‌گیری قرار داریم، اما خطر گرسنگی گسترده‌تر چندین کشور را تهدید می‌کند.»
او افزوده است: «مادران از خوردن غذا صرف‌نظر می‌کنند تا کودکان‌شان بتوانند بخورند و خانواده‌ها هرچه برای زنده‌ماندن دارند مصرف می‌کنند. ما فورا به بودجه‌ی جدید و دسترسی بدون‌مانع نیاز داریم- هرگونه تأخیر، بی‌ثباتی، مهاجرت و درگیری بیشتر را رقم خواهد زد.»
فائو و برنامه جهانی غذا تأکید کرده‌اند که قحطی قابل پیش‌گیری است، اما تنها با اراده‌ی سیاسی، رهبری، تأمین مالی کافی و مسئولیت‌پذیری مشترک.
آن‌ها تأکید کرده‌اند که میلیون‌ها زندگی به اقدام قاطعانه‌ی فوری وابسته است.
این دو نهاد سازمان ملل متحد از دولت‌ها، اهداکنندگان و شرکا خواسته‌اند که به هشدارهای سیستم طبقه‌بندی مرحله‌ای امنیت غذایی و سایر گزارش‌ها توجه کرده و پیش از رسیدن شرایط به آستانه‌ی فاجعه‌بار، اقدام فوری انجام دهند.
