Page 28 - Demo

Altijd blijven doorgaan, terwijl je vanbinnen uitgeput bent%u2026 Herkenbaar? Veel zorgouders ervaren een burn-on: een functionerende burn-out waarbij zelfzorg nauwelijks nog mogelijk is.Sprekers:Eline Desimpelaere, doctoraatsstudente aan de Ugent rond het thema 'Parentale burn-out bij ouders van kinderen met zware zorgnoden' schetst het academisch kader.(Sch)ouders, het ervaringskenniscentrum voor ouders van zorgkinderen in Nederland, ontwikkelde een handige tool om burn-on in zorgouderschap op te sporen en aan te pakken. Schrijf je hier in en ontdek praktische handvatten.WebinarBurn-onin het zorgouderschap3 juni van 19.30 tot 21.30 uur Mijn auto, mijn vrijheidDoor Marie MuysbroekVergeet Artifici%u00eble Intelligentie (AI), de mens heeft nog niets gemaakt dat dichter bij een levend wezen komt dan een auto. Voor mensen met een handicap is een auto wat het dichtst komt bij een persoonlijke assistent. Maar dan zonder de menselijke interacties zoals looneisen, klachten over onregelmatige uren, de informatie over hun leven waar je niet om vraagt, hun bemoeizucht,... Naar een auto kan je kijken, aanraken, strelen, niets is ongepast. Met een auto geen problemen rond #metoo. Een auto moet je ook niet uitlaten zoals een assistentiehond. Van een auto kan je houden, zonder een expert te zijn. In mijn auto wordt de wereld van stoepen, schokken, niet door kunnen, niet aan kunnen, %u2018langs de andere ingang%u2019, begeleiding, hulp, domme excuses, botheid en weigering opgeheven. Rijdend ben ik zoals ieder ander, %u2018sono normale%u2019. Als automobilist is de wereld op mijn maat. Met mijn auto rijd ik niet snel, ik vlieg laag. Over kasseien en tramsporen, grind of fluisterasfalt, het gaat allemaal vanzelf. Als ze naar je kijken in je auto, is het omwille van je carrosserie (zie%u2026 die nieuwe Alfa!), niet je atrofie. Auto%u2019s bezorgen me pure vreugde. Het gaat niet alleen over de snelheid, het is de thrill, de emotie, de verbinding. In mijn auto vergeet ik de bestemming, ik denk aan de rit. Het leven is te kort om in een saaie auto rond te rijden. En de auto waar we in rondrijden zegt zoveel over onszelf. Zie je auto als een wit canvas en elke rit die je maakt als een penseelstreek. Als je, eens geparkeerd, niet omkijkt naar je auto en je bent niet bezorgd dan heb je allicht de verkeerde auto. Maak je geen zorgen om de kosten. Het leven is lijden, zeker met een handicap. Maar lijden in een Jaguar is beter dan lijden in een Dacia, geloof me. Ik hecht ook veel belang aan kleur. Idealiter herken je in mijn auto de expressie van mijn diepe, innerlijke gevoelens. Maar ik zeg altijd, mijn favoriete auto is mijn volgende. Nu rij ik nog in een witte VW Caddy%u2026 28 Column