دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد (اوچا) میگوید که در حال حاضر حدود ۶.۳ میلیون شهروند افغانستان، از هر هفت نفر یک نفر، با آوارگی طولانیمدت مواجه هستند.
این نهاد در گزارش جدید خود در مورد وضعیت بشردوستانه در افغانستان که دیروز (دوشنبه، ۲۳ دلو) منتشر شده است، این آمار را بزرگترین شمار آوارگان داخلی در جنوب آسیا و دومین در سراسر جهان گفته است.
اوچا گفته است که بسیاری از این افراد در بیش از یکدههی گذشته خانههای خود را ترک کردهاند.
دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد گفته است که افغانستان همچنان با عواقب چندین دهه جنگ، بحرانهای ناشی از تغییرات اقلیمی و حوادث طبیعی و فقر فزاینده درگیر است.
این نهاد افزوده است که این بحرانها باعث شده که بیش از نیمی از جمعیت افغانستان در سال ۲۰۲۴ به کمکهای بشردوستانه نیاز داشته باشند.
تداوم بازگشت مهاجران
در گزارش اوچا آمده است که نهادهای امدادرسان پیشبینی کردهاند که در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۱.۴۶ میلیون مهاجر از پاکستان و ایران به افغانستان بازگردند.
در این گزارش آمده است که پیشبینی میشود که در این سال ۴۸۳ هزار مهاجر از پاکستان و ۹۷۸ هزار مهاجر از ایران به افغانستان بازگردند.
بر اساس این گزارش، بازگشت این تعداد مهاجر فشار بر جامعهی افغانستان را افزایش میدهد و شرکای بشردوستانه در حال بررسی نیازهای فوری آنان و همچنین یافتن راهحلهای طولانیمدت هستند.
کاهش ۱۶ درصدی افراد نیازمند
دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد در گزارش خود گفته است کاهش درگیری پس از آگست سال ۲۰۲۱ و ثبات نسبی اقتصادی در دوازده ماه اخیر، باعث شده است که افراد نیازمند نسبت به آغاز سال ۲۰۲۳ میلادی، ۱۶ درصد کاهش یابد.
اوچا در سال ۲۰۲۳ میلادی شمار افراد نیازمند به کمکهای بشردوستانه در افغانستان را ۲۹.۲ میلیون نفر اعلام کرده بود، اما امسال گفته است که ۲۳.۷ میلیون نفر در این کشور نیاز به کمکهای بشردوستانه دارند.
این نهاد افزوده است که با وجود کاهش افراد نیازمند، سطح بسیار بالایی از نیازها در این کشور همچنان ادامه دارد.
اوچا گفته است که آوارگی طولانیمدت افراد، مواد انفجاری جاسازیشده، محدودیتهای مداوم بر حقوق و آزادیهای زنان، مواجهه با خشونت جنسیتی، کار کودکان و ازدواج زودهنگام باعث شده است که افغانستان همچنان در یک بحران حفاظتی درجه اول باقی بماند.
این نهاد گفته است که علاوه بر این، شرایط مشابه خشکسالی که اکنون وارد چهارمین سال میشود، باعث بهوجود آمدن بحران کمآبی در افغانستان شده است و نیازهای جدیدی در بخش تغذیه و بهداشت ایجاد کرده است.
دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد گفته است که بلایای طبیعی مکرر خطرات بیشتری را برای امنیت و رفاه مردم افغانستان ایجاد میکند که نمونهی برجستهی آن زمینلرزههای پیاپی هرات بود.
این نهاد گفته است که علیرغم امیدواریها به «تغییر شرایط النینو» که میتوانست خشکسالی را کاهش دهد، این شرایط آنطور که انتظار میرفت محقق نشده است.
در گزارش این نهاد آمده است که در مناطق شمالشرق و شرق افغانستان کاهش بارش به کمترین حد در تاریخ، یعنی بین ۴۰ تا ۵۵ درصد رسیده است.
اوچا گفته است که کاهش باران در مناطق غربی، شمالی و جنوبشرقی افغانستان در حد متوسط ۲۵ تا ۴۰ درصد و حد خفیف ۱۰ تا ۲۵ درصد است.
این نهاد افزوده است که کاهش باران در اکثر نقاط افغانستان کمتر از حد متوسط است.
دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد گفته است که این امر تصمیم برای کشت و همچنین سلامت حیوانات را در افغانستان تحت تأثیر قرار داده است.
اوچا گفته است که شرکای بشردوستانه به نظارت دقیق بر شرایط زراعت، اقلیم و آب برای حمایت از مردم افغانستان در چند ماه آینده ادامه میدهد.