مسئولان صحی در شفاخانه‌ی ولایتی سمنگان در شمال کشور می‌گویند که در فصل زمستان تعداد کودکان مبتلا به بیماری سینه‌بغل ظرف روزهای پسین در مقایسه به سال گذشته افزایش چشم‌گیری داشته است. این مسئولان می‌افزایند که آمار کودکان مبتلا به بیماری سینه‌بغل در مقایسه به سال گذشته حدود ۳۰ درصد افزایش داشته است.
سید عثمان حمیدی، آمر شفاخانه‌ی ولایتی سمنگان به رسانه‌ها می‌گوید که به‌گونه‌ی میانگین روزانه از ۳۰۰ الی ۸۰۰ کودک مبتلا به بیماری‌های فصلی در بخش اطفال این شفاخانه جهت دریافت خدمات صحی مراجعه می‌کنند.
داکتران در شفاخانه‌ی ولایتی سمنگان می‌گویند که سینه‌بغل از بیماری‌های شایع میان کودکان زیر پنج سال است که تب، سرفه، تنفس بلند یا غیرعادی از نشانه‌های برجسته‌ی این بیماری است. به‌گفته‌ی داکتران، عدم رعایت بهداشت، تغذیه ناسالم کودک و مادر و سردی هوا از علت‌های اصلی افزایش این بیماری نزد کودکان است.
اما همزمان با افزایش آمار کودکان مبتلا به بیماری‌های فصلی در این ولایت، شهروندان از ارائه‌ی خدمات صحی در این شفاخانه شکایت دارند. بیمارداران در ولایت سمنگان می‌گویند که در حال حاضر در شفاخانه‌ی ولایتی این ولایت سه الی پنج کودک در یک بستر مراقبت‌های صحی را دریافت می‌کنند.
در گوشه‌ای یکی از اتاق‌های کوچک شفاخانه‌ی ولایتی سمنگان مادری که ظاهرا تا اکنون دهه‌ی سوم عمر خود را آغاز نکرده با چشم‌های پریشان به امید رهایی از مکانی است که به‌گفته‌ی خودش شبیه یک زندان شده است. به‌دلیل حضور گسترده‌ی بیماران و نبود بستر، کودک‌اش را که با آکسیجن وصل است در آغوش گرفته است.
با آن‌که این اتاق با داشتن اندک‌ترین امکانات صحی گنجایش شش کودک بیمار را دارد، اما به‌دلیل نبود ساختمان و اتاق‌های بیشتر در شفاخانه، شاهد حضور نزدیک به ۳۰ بیمار است و دیده میشود که در یک بستر سه الی پنج کودک تحت مراقبت‌های صحی قرار دارند.
این زن جوان مریم نام دارد و بیش از پنج شبانه‌روز است که از یکی از روستاهای دوردست سمنگان برای درمان کودک مبتلا به سینه‌بغل خود به شفاخانه‌ی ولایتی در مرکز شهر ایبک آمده است. این زن می‌گوید که کودک شش‌ماهه‌اش به علت سردی هوا از چند ماه به اینسو به بیماری سینه‌بغل مبتلا است و تلاش‌های داکتران تا حال کارساز نبوده است.
او هرچند از برخورد داکتران با بیمارداران ستایش می‌کند اما آنچه که سبب نگرانی او است نبود فضای باز و مناسب به کودکان بیمار است. مریم با ابراز نگرانی از کمبود اتاق و بستر برای کودکان بیمار در شفاخانه‌ی ولایتی سمنگان می‌گوید: «پنج روز مانند پنج سال سپری شده است. در یک بستر که به‌خاطر یک کودک ساخته شده ما مجبور هستیم که چهار کودک را کنار هم بخوابانیم.»
این زن که به‌دلیل مشکلات خانوادگی حاضر نیست صدای او ضبط شود، می‌گوید در جریان مدتی که در شفاخانه‌ی ولایتی سمنگان بوده کودک‌اش چندین بار به‌دلیل دیر رسیدن نوبت آکسیجن تا دم مرگ رفته است. «دو شب پیش وقتی نوبت آکسیجن دیرتر برای من رسید کم بود کودک بیچاره‌ی من از بین برود. با گریه و فریاد از نزد یک بیمار آکسیجن را گرفته به دهن دخترم وصل کردم.»
این زن کمبود بستر همزمان با بلندرفتن آمار کودکان مبتلا به بیماری‌های فصلی، به‌ویژه سینه‌بغل در فصل سرما را کشنده بیان می‌کند و می‌گوید استفاده از یک بستر برای چند کودک می‌تواند سبب بروز بیماری‌های بیشتر شود.
مریم می‌افزاید: «روزانه به اندازه‌ای هوای این اتاق غیرقابل تنفس میشود که نفس کشیدن برای ما دشوار است. خدا می‌داند کودک‌های بیچاره چقدر به تکلیف میشوند. به این وضعیت اگر رسیدگی نشود بدون شک کودکان زیادی جانهایشان را از دست می‌دهند.»
در همین حال، رحمان، یکی دیگر از باشندگان سمنگان که بیماری کودک‌اش پای وی را نیز به شفاخانه‌ی ولایتی در شهر ایبک کشانده، در کنار انتقاد از کمبود بستر و تجهیزات صحی، از برخورد داکتران شکایت دارد و بر رسیدگی به این چالش‌ها تأکید می‌کند.
رحمان می‌گوید: «بستر نیست. در یک بستر چهار کودک را بستری می‌کنند. داکتران این شفاخانه چیزی را نمی‌دانند. درحالی‌که کودک من سینه‌بغل بود، ما را جواب کردند و گفتند که باید بلخ یا کابل برویم.»
کمبود بستر افزون بر مریم و رحمان، سایر بیمارداران را نیز با چالش مواجه کرده و آنان از حکومت سرپرست طالبان می‌خواهند که با ایجاد ساختمان جدید در بخش اطفال شفاخانه‌ی ولایتی سمنگان به این چالش نقطه‌ی پایان بگذارند.
هم‌صدایی مسئولان با مردم
در همین حال مسئولان در شفاخانه‌ی ولایتی سمنگان نیز کمبود بستر، تجهیزات و اتاق را می‌پذیرند و از رهبری حکومت سرپرست خواستار رسیدگی به این چالش هستند. آنان می‌گویند که هم‌اکنون به علت کمبود بستر و مراجعه‌ی گسترده‌ی بیماران ناچار شده‌اند تا در یک بستر برای سه الی چهار کودک خدمات صحی ارائه کنند.
سید عثمان حمیدی، آمر این شفاخانه می‌گوید: «به‌دلیل افزایش تعداد بیماران، بدبختانه در هر بستر سه الی چهار کودک را بستری کردیم و در هر اتاق ما حدود ۳۰ کودک بستری است.»
مسئولان این شفاخانه علت این حالت را نبود ساختمان معیاری بیان می‌کنند و می‌گویند آنان این چالش را با رهبری حکومت سرپرست و نهادهای داخلی و خارجی که در بخش صحت فعالیت دارند شریک کرده‌اند.
به‌گفته‌ی آنان، پس از ارتقای ظرفیت این شفاخانه از ۸۰ بستر به ۲۴۰ بستر، تا اکنون در راستای ایجاد ساختمانهای جدید در بخش‌هایی که به‌تاز‌گی شروع به فعالیت کرده اقدام نشده است.
آمر این شفاخانه می‌گوید که در جریان سال جاری خورشیدی شفاخانه‌ی ولایتی سمنگان به‌منظور ارائه‌ی خدمات بهتر و مناسب به شهروندان از ۸۰ بستر به ۲۴۰ بستر ارتقا کرده و این امر سبب شده تا با کمبود بستر و سایر نیازمندی‌ها روبه‌رو شود.
خواستیم در این مورد دیدگاه مسئولان وزارت صحت عامه‌ی طالبان را نیز با خود داشته باشیم اما آنان با تلاش‌ها و تماس‌های مکرر حاضر به ابراز نظر در پیوند به مشکلات کمبود بستر، تجهیزات صحی و ساختمان معیاری در این شفاخانه نشدند.
باشندگان سمنگان در حالی از کمبود تجهیزات و بستر در بخش اطفال در شفاخانه‌ی ولایتی این ولایت شکایت دارند که ظرف سال‌های پسین به علت عدم رسیدگی درست به بیماران، شمار زیادی از کودکان مبتلا به بیماری‌های فصلی، به‌ویژه سینه‌بغل جانهایشان را از دست داده‌اند.
پیش از این وزارت صحت عامه‌ی کشور که از سوی طالبان مدیریت میشود، در ۱۲ نوامبر سال گذشته‌ی میلادی همزمان با روز جهانی سینه‌بغل اعلام کرد که در جریان سال ۲۰۲۳ حدود دو هزار و ۳۰۰ کودک مبتلا به این بیماری در سراسر کشور جانهایشان را از دست داده‌اند.