Kung tutuusin, ang konsepto ng pamilyang minamahal ay hindi lang ang mga kadugo dahil kasama rin ang mga kaibigan, kamag-anak, kapit-bahay at iba pang kakilala.

Ginagamit ang termino sa wikang Ingles na “double burden” para ilarawan ang kalunos-lunos na pinagdaraanan ng mga babae, lalo na ang mahihirap. Nagiging doble ‘di umano ang pasanin dahil sa pagiging manggagawang babae at pagiging “housewife.” Pero mas akma ang terminong “multiple burden.”

Tulad ng perspektiba ng mga magkasamang dalhin ang relasyon sa mas mataas na antas, ibang antas din ang pakikipagrelasyon ng isa sa mas malawak na mamamayan. Isa man o dalawa, mas mahalaga ang malasakit sa kapwa.

Walang problema. Para sa mga ordinaryong mamamayan, “ayos lang” ang kahulugan. Para naman sa mga nasa kapangyarihan, ito ang “tamang daan” para takasan ang pananagutan. Hindi kasi kailangang tugunan ang problemang hindi kinikilala. Walang krisis sa ekonomiya kung...

Kaya mo iyan. Mahal na mahal ka nina Nanay, Tatay, Ate, Kuya at iba pang kasama mo sa bahay. Sa paglaki mo, magiging mas marami pa ang kasama mo. Sama-sama kayong mag-aral.

Huwag sanang isiping ito’y sanaysay ng pagrereklamo. Kailangan lang isakonteksto ang mga bagay na kailangang isakripisyo dahil sa pagkalunod sa mga trabaho’t gawain. Limitado ang oras para pagkasyahin ang mga responsibilidad na dapat gampanan. May dapat gawing prayoridad, may dapat ipagpaliban muna. Anuman ang maging desisyon, walang dapat talikuran dahil lahat sila’y mahalaga.