ADVERTISEMENT
Sadyang sinasadya. Sinusunog dahil may binabalak. Dahil nasa kapangyarihan, kayang pagtakpan ng retorika’t pera ang anumang ginagawang kontra sa interes ng mga nasa laylayan ng lipunan. Harap-harapan ang pagnanakaw, patalikod naman kung umasta para itago ang ebidensiya.
Tandaang hindi porke’t mura o libreng edukasyon ay puwede na ang “mababang” kalidad. Kung tutuusin, mas nararapat ang dekalidad na edukasyon kung mahirap ang estudyante!
Nagsimula ang lahat sa isang kampus sa Taft Avenue kung saan estudyante ako sa antas masterado. Nagkaroon ng bakante para sa isang lektyurer. Tinanong ako ng mga kaklaseng guro kung interesado akong mag-apply.
Hindi uso sa Pilipinas ang mapayapa’t tahimik na bakasyon o kahit simpleng pahinga lang. Gustuhin mang huwag magbasa, manood o makinig ng balita, malalaman at malalaman din ito dahil sa mga nangyayari sa labas ng bahay, opisina o paaralan. Kitang-kita ang kahirapan...
Sa bawat pabirong post na kailangan nang maghanap ng imburnal para magkapera, nalalantad ang karumal-dumal na sitwasyon ng mahihirap na napagkakaitan ng batayang serbisyo tulad ng libreng pabahay.
Bakit hindi matuto ang mga pinahihirapang Pilipino? Mali tanong ito. Sa katunayan, matagal na silang natuto. Ang problema lang, madalas na walang matinong mapagpilian lalo na sa lokal na antas.
Totoong maraming peke. Hindi lang sila produkto kundi mayroon ding mga tao. Sama-samang iwaksi ang mga kapitalistang nagsasabing nasa puso ang makatulong pero nasa utak naman ang tubo. Sila ang mga pekeng dapat ilantad sa mundo.
Huwag nang magulat si Duterte at ang mga tagasuporta niya kung maraming peryodistang nagbubunyi sa kanyang kinasasadlakan sa Oude Waalsdorperweg 10, 2597 AK Den Haag, The Netherlands. Arestado na, detenido pa. Dapat lang na pagbayaran niya ang kanyang mga ginawa.
Bukal ng karunungan ang karanasan ng mga nasa laylayan sa lipunan. Sa kanila rin nanggagaling ang motibasyon para pahusayin ang kaalaman tungo sa klase ng pagbabagong makatutulong sa kanila.
Para sa ating dalawa, susing salik sa mas malakas na pagsasama ang pagkakaroon ng isang anak. Sinisikap nating palakihin siya nang matino, gamit ang dangal at husay hindi lang mula sa libro kundi mula sa nakakasalamuha niya.
Ang inakala kong election-related violence na away ng dalawang politikal na angkan, may nadamay palang mga peryodista’t manggagawa sa midya. Ang inakala kong posibleng mabilang sa daliri ang mga pinatay na kasama sa trabaho, napakarami pala.
Sa ngalan ng bilyon-bilyong kita, nagiging manhid na ang mga mayaman at makapangyarihan sa hinaing ng mga nasalanta.
Kasama ka ba sa halos 70 milyong Pilipinong boboto sa Mayo 12, 2025? Sinubaybayan mo ba ang pagsusumite ng mga nagnanais kumandidato sa mahigit 18,000 posisyon sa pambansa’t lokal na antas? At sa iyong pagbabasa, pakikinig o panonood mula Oktubre 1 hanggang 8, ilang beses ka bang nahulog sa upuan? Hanggang ngayon, nakataas pa rin ba ang kilay mo?
Batay sa personal na obserbasyon, tuluyan na nitong tinalikuran ang sosyalismo noong panahon ni Mao Zedong. Nagwagi ang rebolusyon ng mga manggagawa’t magsasaka noong 1949 pero nagkaroon ng unti-unting restorasyon ng mga globalistang patakaran sa kanyang pagpanaw noong 1976.
Sa okasyon ng aking ika-56 na taon sa mundong ibabaw, patuloy ang malalim na pag-alala at pagpapaalala lalo na sa kabataan. Panatilihing nasa tamang bahagi ng kasaysayan.
Batikusin ang hindi katanggap-tanggap at huwag palampasin ang aroganteng pag-uugali ng mga dapat na nagsisilbi sa mamamayan. Habang patuloy nilang pinagkakaitan at pinahihirapan ang marami, kunin ang lahat ng pagkakataon para sila’y birahin at singilin, kahit nangangahulugan ito ng pagkawala ng kanilang pagkatao. Anong klaseng tao ba naman kasi ang puro kahayupan ang nasa katawan?
Mula “paglingkuran ang sambayanan” papuntang paglingkuran ang AFP. Ano na nga ba ang nangyayari sa tinaguriang pambansang unibersidad? Mainam na tanungin ang mga opisyal na payaso, kung kaya pa nilang sumagot nang hindi humihingi ng permiso sa mga berdugong may baril.
Para sa mga katulad kong may edad na, may isang pundamental na katotohanan: Wala nang masyadong motibasyon para magtapos sa gradwadong antas. Matagal na kasing nasa akin ang ilang inaasahang nakamit na ng akademikong may nakakabit na PhD sa kanilang pangalan—kawaksing propesor (na ranggong senior sa akademya) nang isang dekada na; patnugot ng internasyonal na pang-akademikong dyornal na may reputasyon naman; awtor ng mga artikulo’t libro sa wikang Ingles at Filipino na dumaan sa prosesong peer review. May iba pang puwedeng banggitin pero hindi ito okasyon ng pagyayabang. Ito ay paglilinaw ng politikal na konteksto.
Bini o BINI? Bloom o BL&infi;M? May letrang “s” ba dapat sa dulo ng Bloom/BL&infi;M kung tinutukoy ang napakaraming tagahanga? Ano-ano ang mga akmang salita sa panahon ng kasikatan ng walong binibini? Kailangan ba talagang may salitang “Bini” bago ang mga pangalang Aiah, Colet, Gwen, Maloi, Jhoanna, Mikha, Sheena at Stacey? Sige na nga. Baka ito ang patakaran sa tinaguriang BINIverse!
Hindi porke’t wala na sa posisyon ay oposisyon na. Hindi maikakahon ang mga indibidwal at grupong kritikal sa administrasyon o gobyerno. May mga kritikong itinataguyod ang kapakanan ng mga naghihirap. May mga kritikong itinataguyod lang ang sarili habang ang mga naghihirap ay lalo pang pinahihirapan.
A community of readers and supporters that help us sustain our operations through microdonations for as low as $1.