«Эл ва тузинг билан бирга бўл!»
Юксак дидли шоир дўстимиз Болтабой Бегматовнинг маддох шоирларга эътирози:
Шоирлар пойтахтга кўчиб кетдилар,
Отиз сенга қолди, чел сенга қолди.
Шоирлар пойтахтни макон этдилар,
Қақраган ариқлар, кўл сенга қолди.
Қолди қум, туз босган, бемор далалар,
Чорва сенга қолди, чўл сенга қолди.
Қолди содда, танти, жўмард болалар,
Кетмон сенга қолди, бел сенга қолди.
Юрак каби яқин, жигардек қиймас,
Сабр, матонатли эл қолди сенга.
Шижоатли, лекин осонни суймас,
Мўъмин ва камсуқум феъл қолди сенга.
Сен-чи, қочолмайсан пойтахтга илло,
Меҳринг узолмайсан шу она ердан.
Енгинг шимарасан айтиб, «Бисмилло!»
Куйлагинг оқарар шўр таъм тердан.
Тонгдан шомга қадар билмайсан тиним,
Боладай қувнайсан, ризқ-рўз яратиб.
Юрагингдаги шашт сўнмасин, иним!
Юрма ҳасад этиб, юрма қаҳр этиб!
Қўявер, шоирлар турсин шаҳарда,
Сен кетмон, ўроғинг, белинг билан бўл!
Бахт шаҳарда эмас, меҳнат, меҳрда,
Сен шу дала-тузинг, элинг билан бўл!
Болтабой Бегматов