Naniniwala si Pangalawang Pangulong Sara Duterte na ang sinulat niyang kuwentong pambata ang tunay na nangangailangan ng pondo. Tulad ng isyu noon sa ginastang P125 milyon na confidential funds, nagmumukhang barya-barya ang milyon mula sa kaban ng bayan.
Hindi mangmang ang mga dalubhasang ekonomista ng gobyerno. Alam nila ang kanilang ginagawa. Ilang dekada na silang nagpakaeksperto sa paghugot ng datos sa hangin at pagmanipula ng estadistika ng kahirapan para tiyaking barat ang sahod sa bansa.
Ngayong naipon na ang pinalobong pondo, gusto nitong anihin ng administrasyong Marcos Jr. para sa sarili niyang pork barrel. Pondong puwede niyang gamitin para sa mga proyektong magpapabango sa datos ng ekonomiya, o para sa nalalapit na eleksiyon.
Desidido ang Washington na itulak at udyukin pa ang gulo sa West Philippine Sea. May kaguluhan man dahil sa water cannon attack ng Chinese Coast Guard, mas malinaw namang paghahamon ng giyera ang malawakang pag-iimbak ng armas.
Hindi naman talaga nagkakalayo ang mga administrasyong Marcos Jr. at Duterte, kahit pa paulit-ulit magparinigan at mag-umpugan ang dalawang pamilya. Parehong naninindigan ang dalawa na gumagana ang mga sistema ng hustisya sa bansa, kahit pa nagagamit ang batas bilang bala sa mga makatwirang kritisismo.
