Hindi napipiit ang pakikibaka
Kriminal ang tingin ng estado sa mga katulad nilang may puso’t malasakit sa mahihirap; terorista ang turing sa kanilang nagtataguyod ng isang lipunang malaya’t makatarungan.
Kriminal ang tingin ng estado sa mga katulad nilang may puso’t malasakit sa mahihirap; terorista ang turing sa kanilang nagtataguyod ng isang lipunang malaya’t makatarungan.
Lampas isandaang beses pinalakpakan ang delusyonal at ampaw na talumpati ni Ferdinand Marcos Jr. Silang mga rumampa sa magarbong pagtitipon sa bulwagan ng Kongreso rin kasi ang nakinabang sa pinagtatakpang kahirapan, korupsiyon at kawalang pananagutan sa bansa.
Ang mamamayan ang pinakadesididong magpanagot at maningil sa mga tiwaling opisyal. Higit na mas makapangyarihan ang hustisya ng mga lansangan.
Sa gitna ng paghihirap ng mamamayan, inuuna ni Pangulong Ferdinand Marcos Jr. ang paninikluhod sa United States. Amerikano muna ang paglilingkuran at imbis na ang sambayanang Pilipino na humaharap sa matinding krisis sa kabuhayan at pagbabago ng klima.
Hangga’t mababa ang sahod, mahal ang gastusin, nasa iilan ang lupain at pribilehiyo pa rin ituring ang mga karapatan tulad sa kalidad na edukasyon at sariling pagpapasya, hahanap at hahanap ang mga tao ng mapagkukunan ng katiting na pag-asa.
Hindi kapayapaan ang dala ng United States at Israel sa Gitnang Silangan, kung hindi interbensiyon at kolonyalismo. Hindi maiwasang ikompara ng marami ang ginawa ng Amerika sa Iran sa nangyari noong 2003 sa Iraq.
Sa huling tatlong taon ni Marcos Jr., dapat lalo pang igiit ng mamamayang Pilipino ang makatuwirang panawagan para ibaba ang presyo ng mga pangunahing bilihin, lalo na ng langis at pagkain. Dapat ding tuloy-tuloy na ipaglaban ang makabuluhang pagtataas ng sahod ng mga manggagawa.
Mula sa bahay hanggang sa mga bulwagan, kailangang magsumikap ang lahat para protektahan ang mga karapatan ng bawat bata.
Bulok ang politika at burukrasya sa bansa. Sa antas ng mga mainstream na politiko, partido at personahe, kapos ang talakayan para solusyonan ang mga problema sa bansa. Wala namang nagtutunggaliang ideya, pananaw o suri. May bangayan lang para makapaghari at makapanamantala. Pasikatan. Pabonggahan. Pataasan ng ihi. Pero walang aktuwal na nagagawa.
Ang mga progresibong kandidato, bagaman kakaunti, ay may kasaysayan ng pagtutulak ng mga makabuluhang reporma at patakaran. Pero ang kanilang mga pagpupunyagi ay nakasalalay sa lakas at dami ng mamamayang nagmamartsa sa lansangan.