برخی از احزاب، جریان‌های سیاسی و جنبش‌های اعتراضی زنان در اعلامیه‌ی مشترک درباره‌ی سومین نشست دوحه گفته‌اند که گروه طالبان به هیچ عنوان حق نمایندگی از مردم افغانستان را در هیچ نشست و کنفرانسی، از جمله اجلاس سوم دوحه ندارد.
سومین نشست نمایندگان ویژه‌ی کشورها در امور افغانستان به میزبانی دبیرکل سازمان ملل متحد قرار است در روزهای ۱۰ و ۱۱ ماه سرطان در دوحه قطر برگزار شود.
استفان دوجاریک، سخن‌گوی دبیرکل سازمان ملل متحد گفته است که هدف از این نشست «افزایش تعامل بین‌المللی با افغانستان به شیوه‌ی منسجم، هماهنگ و ساختارمندتر است».
برخی از احزاب، جریان‌های سیاسی و جنبش‌های اعتراضی زنان امروز (چهارشنبه، ۱۶ جوزا) با نشر اعلامیه‌ای موضع شان را درباره‌ی این نشست اعلام کرده و گفته‌اند که «افزایش تعامل بین‌المللی با افغانستان» آن هم به‌صورت ساختارمند و منسجم، در صورتی معنا دارد که اراده و منافع تمام مردم و اقوام در نظر گرفته شود و احزاب، جریان‌های سیاسی دخیل در قضایا و جنبش‌های اعتراضی زنان در اجلاس حضور داشته باشند.
در این اعلامیه آمده است که هر نوع گفت‌وگو در غیاب نمایندگان اصلی مردم افغانستان زیر هر عنوان، در حقیقت امتیازدادن به طالبان است.
در اعلامیه‌ی جریان‌های سیاسی و زنان معترض آمده است که عامل تمامی رنج‌ها، تداوم بحران افغانستان و عدم موفقیت مأموریت جامعه‌ی جهانی، «افکار و کردار ضدبشری» طالبان است و «هرگونه تعامل یک‌جانبه و پشت درهای بسته با این گروه به‌مثابه‌ی چشم‌پوشی بر اراده، حقوق انسانی و تمامی رنج‌ها و مصیبت‌هایی است که مردم افغانستان در سه‌دهه از این گروه متحمل شده‌اند».
جریان‌های سیاسی و زنان اضافه کرده‌اند که طالبان علاوه بر «تحمیل رنج، فلاکت، ناامنی، مالیات کمرشکن خودسرانه و تباهی بر مردم و به‌خصوص بانوان افغانستان، این کشور را مبدل به پناهگاه امن برای تروریستان چند ملیتی کرده است».
به‌گفته‌ی این جریان‌ها، بحران امنیتی افغانستان و صدور تروریسم از جمله مسائل حادی است که باید در اجندای سوم دوحه در محراق توجه قرار داده شود.
جریان‌های صادرکننده‌ی اعلامیه گفته‌اند از تعیین نماینده‌ی ویژه سازمان ملل متحد طبق مفاد قطع‌نامه‌ی شماره ۲۷۲۱ شورای امنیت استقبال کرده، اما مشروط بر این‌که گزینش و مأموریت وی در مشورت همه‌جانبه با جریان‌های داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی دخیل در قضیه افغانستان صورت گیرد.
این جریان‌ها تأکید کرده‌اند که مأموریت نماینده‌ی ویژه حل ریشه‌ای بحران بر محور حقوق انسانی و اساسی مردم افغانستان باشد و نه در مسیر فراموشی رنج‌های مردم به‌منظور رسیدن به تعامل با تروریسم انعطاف‌ناپذیر و عریان.
احزاب، جریان‌های سیاسی و جنبش‌های اعتراضی زنان در اخیر اعلامیه‌ی‌شان گفته‌اند که به نمایندگی از مردم افغانستان صلح پایدار از مجرای گفت‌وگوهای معنا‌دار را اولویت می‌دهند، اما در صورت ناامیدی، هرنوع اقدام، «به‌شمول مبارزه‌ی برحق مسلحانه غرض دفاع مشروع از مردم و سرزمین خویش را برای خود محفوظ می‌داریم».
حزب اسلامی، حزب جمعیت اسلامی، حزب جنبش ملی اسلامی، حزب دعوت اسلامی، حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان، حزب عدالت و آزادی، جبهه مقاومت ملی افغانستان، جبهه آزادی و چند شورای دیگر از صادرکنندگان اعلامیه‌ی ذکرشده است.
همین‌طور، جنبش جهانی زنان هزاره، شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان، شورای اجتماعی سراسری بانوان بامیان، جنبش زنان افغانستان برای صلح و برابری و جنبش زنان مقتدر افغانستان از جنبش‌های اعتراضی زنان اند که از اعلامیه حمایت کرده‌اند.