نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد عدم حضور نمایندگان جامعه‌ی مدنی و زنان در سومین نشست دوحه را ناامیدکننده خونده است.
او شام دیروز (جمعه، ۱ سرطان) در سخنرانی خود در شورای امنیت گفته که ناامیدکننده است که در دستور کار سومین کنفرانس دوحه، روند سیاسی و حقوق بشر به‌عنوان دو موضوع مهم در بحث‌های موضوعی آنان گنجانیده نشده است و نمایندگان جامعه‌ی مدنی و زنان بر سر میز حضور نخواهند داشت.
به‌گفته‌ی فایق، این امر به‌مثابه‌ی دورشدن از موضوعات ضروری و تعهدات بین‌المللی، از جمله قطع‌نامه‌های شورای امنیت تلقی می‌شود و همچنان به‌عنوان یک عقب‌گرد دیگر نشان‌دهنده‌ی عادی‌سازی بدون هیچ‌گونه تغییرات قابل محسوس در افغانستان است.
او گفته است: «ما مجددا تأکید می‌کنیم که هر گونه گفت‌وگو در مورد آینده‌ی مردم افغانستان بدون پرداختن به مسائل و نگرانی‌های اصلی، به‌شمول مشروعیت ملی، حقوق اسلامی و اساسی همه‌ی شهروندان و از جمله زنان، دختران و گروه‌های اقلیت و تهدیدات امنیتی مانند افراط‌گرایی، تروریسم و مواد مخدر که به بن‌بست فعلی کمک کرده است، به نتایج ملموس نخواهد رسید.»
سومین نشست نمایندگان ویژه‌ی کشورها در امور افغانستان با میزبانی سازمان ملل متحد قرار است در روزهای ۱۰ و ۱۱ ماه سرطان در دوحه قطر برگزار شود.
ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گوی طالبان اعلام کرده است که این گروه دستور کار سومین نشست دوحه را بررسی کرده و پس از آن، اشتراک در این نشست را «به نفع افغانستان» دانسته است و هیأتی از سوی این گروه به دوحه فرستاده خواهد شد.
طبق گزارش‌ها، موضوع نشست‌های رسمی دوحه مسائل اقتصادی و مبارزه با مواد مخدر است.
منابع دیپلماتیک گفته‌اند که قبل و بعد از نشست دوحه برنامه‌هایی برای مشورت با گروه‌های جامعه‌ی مدنی افغانستان وجود دارد، اما آنان در نشست‌هایی که در آن مقام‌های طالبان حضور دارند، شرکت نخواهند کرد.
نهادهای حقوق بشری و زنان بر مشارکت زنان تأکید دارند و می‌گویند که محور اصلی نشست باید حقوق زنان باشد.
فایق نیز تأکید کرده است که اطمینان حاصل شود که زنان افغانستان در همه بحث‌های سیاسی، از جمله روند دوحه مشارکت دارند.
او گفته است: «ما نباید خواسته‌های مشروع مردم افغانستان، به‌خصوص زنان و دختران افغان را نادیده بگیریم و رژیم آپارتاید جنسیتی را در افغانستان عادی‌سازی کنیم.»
فایق اضافه کرده است که کنفرانس دوحه فرصت حیاتی برای طالبان و جامعه‌ی بین‌المللی فراهم می‌کند تا با تصویب یک «برنامه‌ی عمل» یا «مکانیسم تطبیقی با اهداف تعریف‌شده و زمان‌بندی مشخص روی یک نقشه راه بحث و توافق کنند. او گفته است که این امر از پیشرفت افغانستان به‌سوی تبدیل شدن به یک ملت متحد، صلح‌دوست و دموکراتیک حمایت خواهد کرد.
او تأکید کرده است که مردم افغانستان از درگیری و جنگ خسته شده‌اند و در آرزوی صلح پایدار، امنیت و رفاه هستند. این امر به‌گفته‌ی فایق، تنها از طریق یک نظام حکمرانی مشروع، پاسخ‌گو و فراگیر مبتنی بر حاکمیت قانون، عدالت و اراده‌ی مردم و حمایت از حقوق و آزادی‌های اساسی همه‌ی شهروندان و تعهدات بین‌المللی افغانستان امکان‌پذیر است.