شبکه زنان مدافع برابری در نامه‌ای به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد درباره‌ی حذف زنان و نمایندگان جامعه‌ی مدنی افغانستان از سومین نشست نمایندگان ویژه‌ی کشورها در دوحه ابراز نگرانی کرده است.
این شبکه که متشکل از سیاست‌مداران زن هزاره، فعالان حقوق بشر، نمایندگان سابق پارلمان، فعالان مدنی و روزنامه‌نگاران است، در نامه‌ی خود گفته است که غیبت زنان افغانستان در نشست دوحه نقض قطع‌نامه‌ی ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره‌ی زنان، صلح و امنیت است.
قرار است نشست نمایندگان ویژه‌ی کشورها در امور افغانستان هفته‌ی آینده به میزبانی سازمان ملل متحد در دوحه قطر برگزار شود.
در این نشست از افغانستان تنها از گروه طالبان دعوت شده است.
عدم دعوت از نمایندگان جامعه‌ی مدنی و زنان افغانستان با انتقادات تند مواجه شده است و از دید منتقدان این کار سازمان ملل، بی‌توجهی به بحران حقوق بشری در افغانستان و امتیازدهی به طالبان است.
شبکه زنان مدافع برابری در نامه‌ی خود به گوترش گفته است که مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و جامعه‌ی هزاره، عمیقا نگران تعامل دیپلماتیک جامعه‌ی بین‌المللی با طالبان بدون تغییر سیاست‌های این گروه هستند.
این شبکه خواستار توقف عادی‌سازی تعاملات دیپلماتیک با طالبان شده و گفته است که جامعه‌ی بین‌المللی باید از هرگونه اقدامی که به رژیم طالبان مشروعیت می‌بخشد، بدون بهبود وضعیت حقوق بشر و به‌ویژه حقوق زنان خودداری کند.
شبکه زنان مدافع برابری تأکید کرده است که حقوق بشر و حقوق زنان باید یک هدف اصلی تعامل بین‌المللی با افغانستان و دستور کار همه‌ی بحث‌ها باشد.
این شبکه به گوترش گفته است که اطمینان حاصل کند که قربانیان وحشیگری طالبان، از جمله زنان، مدافعان حقوق بشر و نمایندگان گروه‌های به حاشیه‌رانده‌شده در همه‌ی بحث‌ها و روندها در مورد افغانستان مشارکت معنادار داشته باشند.
شبکه زنان مدافع برابری خواستار ایجاد میکانیسم تحقیقی سازمان ملل متحد برای بررسی حملات جاری بر مردم هزاره نیز شده است.
به‌گفته‌ی این شبکه، هزاره‌ها به‌عنوان جامعه‌ای که از نظر تاریخی تحت آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، به‌شدت تحت رژیم طالبان به حاشیه رانده شده و با حملات هدفمند روبه‌رو هستند که هیچ سازوکار بین‌المللی برای مستندسازی و پاسخ‌گویی عاملان آن وجود ندارد.
این گروه از فعالان زن خواستار به‌رسمیت‌شناختن آپارتاید جنسیتی به‌عنوان جنایت علیه بشریت نیز شده است.
از دید فعالان حقوق بشر، سیاست‌های طالبان علیه زنان افغانستان آپارتاید جنسیتی است. این فعالان از دیر زمانی خواستار به‌رسمیت‌شناختن این آپارتاید هستند.