2 aprel 2011-ci ildə “İctimai Palata” Bakının mərkəzində razılaşdırılmamış aksiya keçirdi. Mübaliğəsiz demək olar ki, 2005-dən sonra bu ən səs-küylü aksiya idi. Hakimiyyət kphnə şakərinə sadiq qalıb aksiyaçılardan təxminən, 15-in “kütləvi iğtişaş” yaratmaqda günahlandırıb həbsə atdı.Tutulanlara qarşı mülki qayda da qaldırılmışdı. İddiaçılardan biri o zamankı nəqliyyat naziri Ziya Məmmədovun “Transqeyt” adlı avtobus şirkəti idi.
İddianın məzmunu belə idi ki, 2 saat davam edən aksiya, onların iş rejimində problem yaranıb və beləliklə onlar 1650 manat civarında ziyana düşüblər.
Bəndəniz həm o aksiyanın təşkilində, keçirilməsind, həm də məhkəmələrində fəal iştirak edənlərdəndi. Ona görə “Transqeyt”in bu iddiası o zaman məni çox hiddətləndirmişdi. O zaman şikrətinin təmsilçisi kimi məhkəməyə səliqəli bir gənc xanım çıxırdı. Məhkəmə reportajlarıma obyektivliyə xələl gəlməsin deyə qəzəbimi tökə bilməsəm də, proses zamanı, sonra facebookdakı dost siyahımdan olan o xanım nümayəndəni çoxlu məzəmmətə tuş edirdim. Əlbəttə, o gənc nümayəndə dili ilə açıq iqrar eləməsə də, bütün reaksiyaları, maneraları, hətta sükutları ilə deyirdi: Natiq, siz düzsünüz, düz! Amma mən sizi indiki halımla müdafiə edə bilmirəm.
Lakin, bu insanın kükrəyən etirazını sakitləşdircək şeylər deyildi. Xüsusən, dəmir barmaqlıqlar arasında Qarabağda canını qoyan cəbhəçi Babək Həsənlini, Məhəmməd Məcidlini görüb, bu yandan da “Transgeyt”in nümayəndəsinin onlara pul davası açdığın eşidəndə. O adamlar ki, Azərbaycanın xilası üçün canlarını veriblər, 2 apreldə də onlar bütün Azərbaycana ədalətin, qanunun gəlməsi üçün küçələrə çıxıblar.
“İncil”də İsa peyğəmbərin çarmıxa aparılma səhnəsi var. Yazılır ki, İsanın edama aparanda xilas etmək istədiyi insanlar ona məzxərəyə edir, başına tikandan çələng hörüb qoyur, onu kötəkləyir, üzünə tüpürürdülər. Bizim o məhbus dostlarımız peyğəmbər olmasa da, İsa Məsihin həmin kədərli anını nisbətən az dramatizmlə yaşayrıdılar.
İndi “2 aprel”ə görə həbs olanlar hamısı azadlıqdadır. Onların bir qismi Avropa Məhkəməsindən prosesi udub, hökuməti cərmələdir, bəzisi də bu gözləntidədir, bu gün sabah onlarln da qərarı açılacaq. Belə bir şəraitdə nə oxusam yaxşıdır? Eh həyat, sənin nə əcaib senarilərin varmış.
Oxuyaq:
“Şirkətimizin 517 “Daewoo” avtobusu vardı. Binəqədi, Albalı, Zığ və Zirə qəsəbələrində icarə əsasında qarajları vardı. Hər qarajda təmir sahəsi avto-yuma mövcud idi. Hər avtobusda 2 sürücü olmaqla, təqribən 1200-ə yaxın adam işləyirdi. Bunların üzərinə texniki heyəti, idarə işçilərinin gələndə 2000 yaxın adam edirdi.
2015 -ci ildə nələr baş verdisə nəqliyyat departamenti şirkəti acınacaqlı formada gözüm çıxdıya salınmağa başlandı. Halbuki avtobuslar yeni gələndə prezident çıxışlarında bizim avtobuslara geniş şərait yaradılmasına göstəriş verimişdi.
“Transgeyt” həm də bütün dövlət tədbirlərində-“Eurovison”, “Avropa oyunları”nda nümunəvi avtobus və sürücü heyəti ilə yüksək səviyyədə iştirak etmişdir. “Avropa oyunları”ndan sonra şirkətin xəttləri nəqliyyat departamenti tərəfindən alınaraq avtobusları “Transgeytin”kindən bərbad vəziyyətdə olan avtobuslara, bəzi xəttlər isə “Bakubus”a verilərək 15-20 günün içində bağlandı. 2000 nəfər beləcə bekarlığa düçar oldu”.
Bütün bu oxuduqlarınızı yazan “Transgeyt”də işləmiş bir sürücü vətəndaşımızdı. O bütün bunları yazıb və əlavə edib ki, o və yoldaşları Milli Şuranın “28 oktyabr mitinqi”nə qoşulacaqlar. Mən deyə bilmərəm, bu sıravi sürücünün işini itirənə qədər mövqeyi müxalifətə, mitinqlərə necə olub. Hər halda onlar işsiz qalmalarına bais olan ünvanı heç olmaya indi düzgün təsbit ediblər. Bu yaxşı haldı, ümid edək ki, öz haqları bərpa olandan sonra bu yoldaşlar, başqalarının da hüquq və azadlıqlar uğurunda mübarizəsinə biganə qalmayacaq.
Bütün bunlar bir yana, başdakı xatirat və sonra “Transgeyt”in müsibəti tutuşduranda, görəsən indi Ziya Məmmədovda və onun indi kürüsüdə oturan həmkarlarında hansı hiss, həyacanı doğurur?
Görəsən, onlar az da olsa hər belə əhvalatlardan sonra dərk edirlərmi “taleyini zalım rejimə bağlayanların gec tez rüsvay olacaq” (İfadə Henri Toronundur).
Naxçıvanın MTN-nin bir rəhbəri vardı, o günlərdə tutdular. Yumşaq desək, çox keyfiyyətsiz, qaniçən adam idi, müxalifətin, jurnalistlərin, azad fikirli insanların qənimi, zülmkarın yekəsi idi. Onu çox alçaldığı formada tutdular, tutulmamışdan bir neçə gün qabaq vəkili vasitəsi ilə dünənə qədər əzdiyi mediaya göz yaşlarının müşayəti ilə müraciət elədi ki, onun ciyarin sökürlər, imdada yetişin! İndi gələn xəbərlərə görə “müəllimin” başına türmədə…lənət şeytana, heç nə, başına daha betər işlər gətirirlər.
Ancaq, kimdi onun harayına yetən? Müstəqil qəzetlər onun kimilərin sayəsində məhv olub gedib, ikincisi, bir üz qoymayıb ki, heç olmaya azadlığın qoruyan internet resursları ondan neytral xəbərlər versin, dostlarından da ki danışmağa dəyməz. Kürsüdə qazandığınız dostlar sizin dostlarınız deyil, kürsünün dostlarıdır, siz də onu tərk edəndə adi haldı ki, həmin dostlar da sizi tərk edir.
Xülasə, əlinizdə səlahiyyət olanda çalışın gözünüz ayağınızın altı ilə yanaşı bir az da burunuzdan o tərəfi görsün ki, haqq-ədaləti tapdalamayasınız, sizin görmədiyiniz vacib işləri-azadlıq, qanunun aliliyi, demokratiya üçün çalışan insanlara hörmət bəsləyin. Etməyə də bilərsiniz, can sizin cəhənnəm Tanrının.
Natiq Güləhmədoğlu
Oxunub: 228
