جمعی از زنان تحت نام «جنبش زنان به‌سوی آزادی» در اعلامیه‌ای به‌مناسبت سه‌سالگی سقوط کابل بدست طالبان گفته‌اند که این گروه تا اکنون موجودیت رژيم خود را با میله‌ی تفنگ تداوم بخشیده است.
این جنبش با برگزاری گردهمایی در یک مکان سربسته در کابل گفته است که سه‌سالگی سلطه‌ی ستم و سرکوب طالبان در حالی فرا می‌رسد که پی‌آمدهای ناگوار آن چون فقر فراگیر، بیکاری، خشونت سازمان‌يافته، وضع مالیات‌های کمرشکن، تبعیض قومی، زبانی، فرهنگی و کوچ‌های اجباری و حذف کامل زنان از همه‌ی امور زندگی اجتماعی و سیاسی، روان تمام مردم افغانستان را می‌آزارد.
در اعلامیه‌ی «جنبش زنان به‌سوی آزادی» آمده است که طالبان طی سه سال گذشته بر سياست سركوب، اختناق، انحصار، تبعيض و ستم قومی پافشاری کرده و توانسته موجودیت «رژيم نامشروع» خود را تنها با میله‌ی تفنگ تداوم ببخشند.
این جنبش گفته است که توافق‌نامه‌ی ننگین دوحه و خروج غیرمسئولانه‌ی نیروهای خارجی از افغانستان را عامل فاجعه می‌پندارد و این توافق فاقد مشروعیت است و باید لغو شود.
«جنبش زنان به‌سوی آزادی» افزوده است که تنها راه‌حل مشکلات و چالش‌های کنونی در افغانستان، بدیل حکومت طالبان است.
در اعلامیه‌ی این جنبش آمده است: «ما از جامعه‌ی جهانی و ملل متحد می‌خواهیم که از به‌رسمیت‌شناسی این گروه تروریستی خودداری نمایند، چرا که به‌رسمیت‌شناسی طالبان مشروعیت برای تروریسم جهانی است، و هرگونه تعامل با این گروه جنایت‌پیشه، خشونت علیه انسان شمرده می‌شود.»
این گروه از زنان خواهان به‌رسمیت‌شناسی آپارتاید جنسیتی از سوی جامعه‌ی بین‌المللی در افغانستان است.
آنان از امریکا نیز خواسته‌اند که کمک‌های خود را به طالبان قطع کند.
«جنبش زنان به‌سوی آزادی» از فعالان حقوق بشر، ملا امامان مساجد و مردم افغانستان خواسته است که برای جلوگیری از ادامه‌ی ظلم و ستم طالبان با زنان افغانستان همگام شوند.