Onun köhnə qaydaları dəyişmək planı
Ölkədə real vəziyyəti anlamaq üçün sosial şəbəkələrə baxmaq lazımdır. Diktaturaya qarşı minlərlə status, şərh real vəziyyəti görsədir. Məsələn, D.Məmmədov adında istifadəçi bu şəkili bölüşürək yazıb: “Vaxt var idi xarici media bizim azadlıq uğrunda mübarizəmizdən yazırdı. 2 milyonluq saat uğrunda mübarizədən yox…”
Sizcə, İlham Əliyev son zamanlar islahatlardan niyə belə çox danışır? Ortada islahat adına bircə real fakt yoxdur axı, əlini üstünə qoyub and içəsən. Xatırlayırsınızsa, onun islahat vədləri, əslində, 2013-cü il seçkilərindən sonra başlayıb. Görünür, üçüncü zorakı seçkisi ərəfəsində texnoloqları onu başa salmışdı ki, xalq narazıdır və yeni islahat nağılına başlamağın zamanıdır. Yəni adam bu islahat məsələsindən hər dəfə narazı xalqı sakitləşdirmək üçün bir resept kimi istifadə edir. Bu dəfə də eyni texnologiya işə düşüb. Xalq narazıdır, həm də kralın qoyduğu qadağanı pozub küçələrə çıxacaq qədər narazı. Son mitinqlər də hakimiyyət dairələrində ciddi bir silkələnmə yaradıb. O üzdən ölkə başçısı islahat paketini yenidən qoltuğuna vurub, iclas-iclas dolaşır. Hər yerdə yeniləşmədən, müasirləşmədən, hakimiyyətdə gedən kadr islahatlarından və baş verən sıçrayışlı inkişafdan danışıb xalqı güldürür. Amma hamı yaxşı bilir ki, on altı illik islahat nağılının sonunda göydən heç bir alma da düşməyib. Məşhur həkim Rəşid Mahmudovun dediyi kimi, “əgər göydən alma düşsəydi də, onu bizim nazirlər havada tutub yeyəcəkdilər.” Bəli, ilham Əliyevi “islahat” masasına oturdan birinci səbəb ölkədə artan narazılıqlardır. O, bu dəfə işin daha ciddi olduğunu anlayıb 5-6 qoca partokratı işdən çıxarmaqla göz boyamağa çalışdı. Dörd-beş cavan kadrı da vəzifəyə təyin edib, bunu köklü kadr islahatlarının başlanması kimi qələmə verdi. Ancaq bu, heç də onun köhnə adətindən əl götürməsi anlamına gəlməz. Məlum totalitar, çirkli sistemin kralı olaraq, o bu şoudan da öz maraqları üçün ustalıqla yararlanmağı bacarır. Həm ayağına dolaşan köhnə kadrları çıxarıb kənara atır, həm də köhnə qaydalara əsasən hər şeyi onunla bölüşmək iddiasında olanları zərərsizləşdirmiş olur. Daha bundan sonra məlum ünvana arxa qapıdan gələn “çemodanlar” olmayacaq. Dünyanın ən yeni texnologiyalarını mənimsəyən adam köhnə qaydalarla yaşamaq istəmədiyini bəyan edir. İmana gəlib, əlini rüşvətə bulaşdırmağa da qorxur. Bundan sonra bütün çirkli pullar tərtəmiz yuyulduqdan sonra onun hesabına keçəcək. İşin icra mexanizmi də nazirliklərin verdiyi tenderlər vasitəsilə həyata keçiriləcək. Yeni islahat paketinə görə, nazirlər “paket maaşını” alıb oturacaq yerində, nazirliklər vasitəsilə elan olunan bütün tenderlər veriləcək prezidentin ailəsinə məxsus şirkətlərə. Buyurun, sonra da deyirsiniz, ölkə prezidenti yeni ideyalar adamı deyil. Belə “mükəmməl” fırıldaq hansı birinizin ağlına gələrdi, deyin?
On altı illik yalanın iflası
Əslində, İlham Əliyev on altı il əvvəl saxtalaşdırılmış seçkilərdən sonra hakimiyyətə gələndə bir çoxları onun islahatlara başlayacağını zənn edirdi. Hətta inkişaf etmiş qərb dairələrində belə, buna inananlar vardı. Bir çoxları gerçəkdən də onun cavan, “müasir” dünyagörüşlü, ingilisdilli olmasına ümidlənib, ölkədə yeni bir səhifə açılacağını gözləyirdi. Ölkədə böyük neft layihələri həyata keçirən qərb ölkələri SOCAR-da yüksək vəzifə tutmuş biri olaraq, onunla işləməyin rahat olacağına inanırdı. Onlar inanırdılar ki, dünyanı qarış-qarış gəzmiş bu gənc adam neftdən gələn milyardlar sayəsində ölkəni müasir dünyanın bir parçasına çevirmək üçün əlindən gələni edəcək. O zaman BTC layihəsi ilə bağlı məqalə hazırlayan bir jurnalist yazmışdı ki, “Bakı bu boru kəməri ilə Xəzərdən qərb ölkələrinə neft, qərb ölkələri isə oradan Bakıya demokratiya vuracaq.” Göründüyü kimi, BTC-dən qərb ölkələrinə gözlənən neft vuruldu, amma milyardlardan geriyə repressiv, totalitar, feodal qaydaları ilə idarə olunan bir ölkə qaldı. Əslində, İlham Əliyevin necə islahatçı olacağı onun gəlişinə qapı açan saxta seçkilərə etiraz edən insanları əzib kürsüdə oturmasından bəlli idi. Və deyəsən o zaman zorakı prezident libası kimi boyuna biçilən saxta islahatçı imici də xoşuna gəlib. Adam on altı ildir eləcə “islahat” sayıqlayıb durur. On altı illik nağılın sonunda görünən mənzərə də budur: hakimiyyətdəki bütün kürsüləri zəbt etmiş sovet təfəkkürlü partokratlar, saxta mandatla parlamenti ömürlük ələ keçirmiş bir yığın qanundankənar yalançı, əliəyri, xalqdan qopmuş müftəxor və bu qanunsuz, repressiv rejimdən bezib onlarla qarşı-qarşıya durmuş qəzəbli xalq.
Kadr dəyiş-düyüşləri xalqa nə verəcək?
İlham Əliyev prezidentlik kürsüsünə kənardan qurulmuş oyun proqramı ilə gəldiyinə görə, xalqı nəzərə almadan oyununu oynayır. Bir prezident kimi onun təsəvvüründə xalqın rəyi ilə hesablaşmaq mədəniyyəti yoxdur. O, xalqı birmənalı olaraq özünə borclu sayır, ona öz təbəəsi kimi baxır. Elə bilirsiniz bu mitinqlər olmasa, islahat söhbətlərini yeniləmək onun yadına düşəcəkdi? Xeyr, guya indiyə qədər onun islahat adına etdiyi kadr dəyiş-düyüşlərindən xalq nə xeyir görüb ki? Guya yüksək qərb təhsili görmüş Mikayıl Cabbarovu İçərişəhər Dövlət Tarix-Memarlıq Qoruğu İdarəsinin rəisi, Təhsil naziri, Vergilər naziri qoydular, nə dəyişdi? Guya adam İqtisadiyyat naziri vəzifəsində nəyi dəyişəcək ki? Minlərlə düşünən beyni ölkədən qaçırıb, binəva Cabbarovu yanğınsöndürən kimi nazirlikdən-nazirliyə göndərməklə repressiv idarəçilik üsulumu yenilənəcək? Yoxsa saxta seçki yolu ilə parlamentə gətirib, sonra Diasporla İş üzrə Dövlət Komitəsinə sədr təyin etdikləri Fuad Muradov ölkənin dünyada rüsvay olmuş imicini düzəldəcək? Ölkə başçısının bunu nə qədər ürəkdən istəyib-istəmədiyini bilmirik. Amma onu bilirik ki, onun nazirlikləri birləşdirmək, kadrları yeniləmək, qocaları küncə sıxışdırmaq səyləri haqq-hesabı tək əldə toplamaq məqsədinə hesablanıb. Kimsə özünü aldadıb islahata, filana ümid etməsin.