مدیریت ترافیک طالبان در هرات اعلام کرده است که «ریکشاهای سرخرنگ» را جمعآوری میکند و این نوع ریکشاها دیگر اجازهی مسافرکشی در سطح شهر را ندارند.
ذبیحالله اکبری، مدیر ترافیک طالبان دو روز پیش (پنجشنبه، ۴ اسد) این طرح را اعلام کرده است و دلیل آن را «فرسودگی» ریکشاهای سرخرنگ گفته است.
اما دارندگان ریکشاهای سرخرنگ در هرات این طرح طالبان را «ظالمانه» میخوانند و میگویند که این گروه بهجای اینکه برای مردم زمینهی کار را فراهم کنند، مانع کار آنان میشوند و افراد بیشتری را بیکار میکنند.
غلاممحمد که با مسافرکشی با ریکشای سرخرنگش مخارج خانوادهی شش نفریاش را فراهم میکرد، میگوید که اکنون در وضعیت دشوار قرار گرفته است.
او گفت: «حیران هستم چهکاری بکنم، دیگه کاری هم نیست. کاش طالبان به فکر کار بدیلی برای ما هم میبودند.»
غلاممحمد میگوید که پیش از این طرح، روزانه ۵۰۰ تا ۶۰۰ افغانی کار میکرد، اما اکنون از ترس ترافیک طالبان، به بسیاری جاها مسافر برده نمیتواند و درآمد روزانهی او به ۱۰۰ افغانی رسیده است.
او از برخورد نادرست ترافیک طالبان نیز شکایت میکند و میگوید اگر ما را در داخل شهر ببینند، ریکشا را توقف داده و به ترافیک منتقل میکنند، آنجا هم ریکشا را از وسط دو نیم میکنند و آهنپاره تحویل میدهند.
عبدالواسع نیز با ریکشای سرخ در جادههای هرات، مخارج خانوادهاش را تأمین میکرد. او نیز مانند غلاممحمد در معرض بیکاری اجباری قرار دارد.
او میگوید: «ظلم بزرگی به حق ما شده است. کسی نیست صدای ما را بشنود. تمام سرمایهی زندگی من همین سهچرخ (ریکشا) است. به مشکل زندگی خود را با همین میچرخاندم. حالا نمیدانم چهکار کنم.»
عبدالواسع میگوید که در پی این طرح طالبان، قیمت ریکشایهای سرخرنگ نیز کاهش یافته است. او میگوید که خودش ریکشای خود را به ۳۰ هزار افغانی خریده بود، اما اکنون کسی آن را به ۱۰ هزار افغانی هم نمیخرد.
باشندگان هرات میگویند که پس از تسلط دوبارهی طالبان بر افغانستان، بسیاری از جوانان این ولایت بهدلیل بیکاری، به مسافرکشی با ریکشاها روی آورده بودند، اما اکنون آنان یک بار دیگر در معرض بیکاری قرار دارند.