بخش زنان سازمان ملل متحد می‌گوید که گروه طالبان چهار سال پس از تسلط دوباره بر افغانستان، به تحقق دیدگاه خود مبنی بر ایجاد جامعه‌ای که در آن زنان به‌طور کامل از زندگی عمومی حذف شده باشند، نزدیک شده‌اند.
این نهاد سازمان ملل متحد امروز (سه‌شنبه، ۲۱ اسد) با نشر اعلامیه‌‌ای، وضعیت زنان افغانستان را «شدیدترین بحران حقوق زنان در جهان» توصیف کرده و هشدار داده که این بحران در حال «عادی‌شدن» است.
بخش زنان سازمان ملل متحد گفته است که فرمان‌های طالبان زنان افغانستان را از حقوق و کرامت انسانی‌شان محروم کرده، موقتی نبوده و هیچ کدام آنان لغو نشده است.
این نهاد گفته است که براساس فرمان‌های طالبان، دختران پس از ۱۳ سالگی نمی‌توانند به مکتب بروند، زنان از بیشتر مشاغل، از فعالیت‌های سیاسی و در بسیاری از نقاط کشور، از راه رفتن در خیابان‌ها بدون همراهی مردان محروم شده‌اند و بیشتر آنان حتا اجازه ندارند درباره‌ی امور خانه‌ی خود تصمیم‌گیری کنند.
بخش زنان سازمان ملل متحد همچنین به ممنوعیت آموزش زنان در رشته‌های طبی و درمان آنان توسط داکتران مرد اشاره کرده و گفته است که محدودیت‌ها همراه با کاهش کمک‌ها باعث شده است که زنان نتوانند به مراقبت‌های صحی مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند.
این نهاد اضافه کرده است: «نتایج این وضعیت فاجعه‌بار است. زنان عمر کوتاه‌تر دارند و از سلامت کم‌تری برخوردار اند. خطر مرگ‌ومیر مادران و نرخ ازدواج کودکان در حال افزایش است و خشونت علیه زنان بدون هیچ کنترلی رو به گسترش است.»
بخش زنان سازمان ملل متحد با استناد به گزارش آژانس برابری جنسیتی سازمان ملل متحد گفته است که در حال حاضر ۷۸ درصد زنان افغانستان در حال کار و یا تحصیل و آموزش نیستند، مرگ‌ومیر مادران می‌تواند تا سال ۲۰۲۶ میلادی ۵۰ درصد افزایش یابد و تنها ۳۶ درصد زنان احساس می‌کنند که در تصمیم‌گیری‌های خانوادگی تأثیرگذار هستند.
در اعلامیه‌ی بخش زنان سازمان ملل متحد آمده است که وضعیت زنان، افغانستان را پس از یمن به دومین کشور جهان با بیشترین شکاف جنسیتی تبدیل کرده است.
این نهاد افزوده است که بحران‌های انسانی و فقر درهم‌تنیده، زندگی را برای همه، به‌ویژه زنان و دختران افغانستان دشوارتر کرده است.
بخش زنان سازمان ملل متحد گفته است که بااین‌حال، زنان افغانستان امید دارند و به این باور هستند که به‌دست‌آوردن برابری امکان‌پذیر است.
این نهاد تأکید کرده است که آنان نباید مجبور باشند در حالی که برای ساختن افغانستان بهتر برای همه مبارزه می‌کنند، به تنهایی با این چالش‌ها روبه‌رو شوند. جهان باید همین حالا برای حمایت از آنان اقدام کند.
طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان محدودیت‌های گسترده‌ای بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان وضع و آنان را از حق کار و آموزش محروم کرده‌اند.
این گروه در قانون امر به معروف و نهی از منکر خود صدای زنان را «عورت» توصیف کرده و شنیده‌شدن آن در بیرون از خانه را منع کرده است.