ریچاد بنت، گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل متحد با اشاره به گسترش مدارس دینی توسط طالبان، گفته است که نگرانی جدی وجود دارد که سیاست‌های این گروه تبدیل به یک ایدئولوژی خطرناک و افراطی در میان نسل‌های افغانستان، به‌ویژه مردان و پسران شود.
بنت این اظهارات را جمعه‌شب در یک نشست جانبی در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد مطرح کرد.
در این نشست تحقیق یک نهاد موسوم به «فراگیر» ارائه شد که نشان می‌دهد پس از بازگشت طالبان به قدرت، افراط‌گرایی در جامعه‌ی افغانستان بیشتر شده است.
در این تحقیق با ۷۰۰ نفر، از جمله ۶۰۰ زن در ۱۴ ولایت مصاحبه شده و آنان درباره‌ی تأثیرات منفی سیاست‌های طالبان صحبت کرده‌اند.
بسیاری از پاسخ‌دهندگان، به‌شمول زنان نسبت به استفاده‌ی طالبان از دین برای توجیه سیاست‌های‌شان ابراز تردید کردند. آنان استدلال کردند که اقدامات طالبان تحریف قرآن است و رهبران این گروه درک عمیقی از اسلام ندارند.
این تحقیق نشان می‌دهد که طالبان کوشیده‌اند تا دین را به‌عنوان سلاحی برای توجیه قوانین و سیاست‌های سرکوب‌گرانه‌ی‌شان استفاده کنند.
ریچارد بنت در صحبت‌های خود به نقل‌‌قول‌های این تحقیق اشاره کرد و گفت که طالبان دین را به ابزاری برای قدرت تبدیل کرده‌اند تا جمعیت را کنترل کنند.
به‌گفته‌ی او، این امر به وضوح در وضعیت زنان و دخترانی که زیر «یوغ» سیاست‌های طالبان قرار دارند، دیده می‌شود.
بنت افزود که زنان و دختران از اساسی‌ترین حقوق خود، از جمله حق آزادی رفت‌وآمد، آموزش، کار، مراقبت‌های بهداشتی، مشارکت در زندگی عمومی و دسترسی به عدالت، محروم هستند.
او به قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان اشاره کرد و گفت که این قانون بخشی از یک استراتژی محاسبه‌شده برای تثبیت کنترل طالبان با اجرای یک نظم اجتماعی سخت‌گیرانه و سرکوبگرانه است.
او گفت که قانون امر به معروف هم نشانه و هم ابزاری برای ظلم، آزارواذیت زنان و دختران و اعمال آپارتاید جنسیتی توسط طالبان است.
بنت گفت که طالبان به‌طور فزاینده‌ای رهبران جامعه و اعضای خانواده را در اجرای سرکوب و آزارواذیت خود علیه زنان درگیر می‌کنند و این کار به‌گفته‌ی او، جوامع را به‌طور فزاینده‌ای دچار خودتنظیمی و خودسانسوری، ترس و بی‌اعتمادی می‌کند.
او گفت: «نگرانی شدید این است که سیاست‌های طالبان در مورد سرکوب جنسیتی، سلطه و کنترل زنان و دختران، احتمالا به یک ایدئولوژی خطرناک و افراطی در میان نسل‌های افغان‌ها، به‌ویژه مردان و پسران تبدیل شود. خطر ریشه‌دواندن این ایدئولوژی با اولویت دادن طالبان به آموزش مدارس مذهبی تشدید می‌شود.»
بنت گفت که افزایش فقر، کمبود آموزش و فرصت‌های شغلی و محدودیت‌های بیشتر بر حقوق و آزادی‌ها، تهدید رادیکالیسم را افزایش می‌دهد و پی‌آمدهایی برای امنیت منطقه‌ای و جهانی خواهد داشت.
گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل متحد تأکید کرد که عادی‌سازی طالبان در این وضعیت وخیم می‌تواند به‌عنوان پذیرش جنایات این گروه علیه زنان و دختران، تقویت مصونیت طولانی‌مدت و علاوه بر آن، تشویق جنبش‌های زن‌ستیزانه در سایر نقاط جهان تلقی شود.
او افزود که مقابله با سرکوب فزاینده‌ی طالبان نیازمند رویکردی همه‌جانبه و ترکیبی از حمایت‌های اصولی بین‌المللی با پاسخ‌گویی ملی است. او به ضرورت ایجاد یک مکانیسم تحقیقی، تدوین آپارتاید جنسیتی به‌عنوان جنایت علیه بشریت و تقویت حمایت از جامعه مدنی، به‌ویژه سازمان‌های تحت رهبری زنان اشاره کرده است.