(က)
မြန်မာ့ရာဇဝင်မှာ ‘အခြောက်ကပ်ဆုံး’ ဟု သမိုင်းဝင်သွားခဲ့ပြီဖြစ်သည့် ‘သင်္ကြန်’ကား ပြီးခဲ့ပြီဖြစ်၏။ မြန်မာလူထု၏ ၉၅ ရာခိုင်နှုန်းကျော်ကား သင်္ကြန်ကို ငြင်းဆန်ခဲ့လေပြီ။ လူလိုသိတတ်သူ အများစုကား ကိုယ်ချင်းစာတရားရှေ့ထားကာ သင်္ကြန်မှာ မပျော်ပါးခဲ့ကြ။ မြန်မာပြည်တွင်း ဒေသအသီးသီးရှိ သွေးမြေကျနေရသူအပေါင်းကို ငဲ့ညှာကာ သင်္ကြန်ရေ မထိခဲ့ကြပါ။
လူစိတ်ကင်းမဲ့သူ ၅ ရာခိုင်နှုန်းခန့်လောက်သာ သင်္ကြန်ကို မငြင်းဆန်ဘဲ ပျော်ပျော်ကြီး နွှဲခဲ့ကြပါလေ၏ ခင်ဗျာ။ မအလ နမလ စကစ က ကျင်းပပြုလုပ်သည့်သင်္ကြန်မှာ မအလတို့၏ ပေးကန်းစွန့်ကြဲသော အရိုးအရွတ်ကလေးများကို ကိုက်ကာ မြုံ့ကာ စုတ်ကာ သင်္ကြန်စင်မြင့်များထက်မှာ ပျော်ပျော်ကြီး ‘အူ’ ခဲ့ကြပါလေ၏။
‘အူ’ ရုံသာမက ‘ပရိသတ်’ ကိုပါ ‘ကိုက်’ ခဲ့ကြလေသည့်အတွက် လူထုပရိသတ်တို့မှာ ‘ခွေးရူးပျံကာကွယ်ဆေး’ ထိုးကြရဖို့ကိန်း ဆိုက်ရောက်ခဲ့ပါလေ၏။ ခွေးရူးကြီး မအလကား နောက်ထပ်ခွေးရူးအသစ်များကိုပါ ဖန်တီးကာ စင်တင်၍ ပွဲထုတ်ခဲ့လေသည့်အတွက် အဖိနှိပ်ခံ ပြည်သူလူထုမှာ ‘လဲရာ သူခိုးထောင်း’ ကိန်း ဆိုက်ခဲ့ရပြီ ဖြစ်ပါ၏။
အယုတ်တမာ့ထိပ်ခေါင် မအလ စင်တင်ပွဲထုတ်ခဲ့သည့် အနုပညာရှင်ဆိုသူများမှာလည်း စည်းဝါးကိုက်အောင် ဆိုတတ်ဖို့မဆိုထားနှင့်၊ လေပင် ဖြောင့်အောင်ချွန်တတ်သူများ မဟုတ်ကြလေရာ နဂိုကတည်းကမှ အရှက်နှင့်သိက္ခာမရှိခဲ့သည့် ကြင်စိုး သာဝ မအလမှာ ဖွတ်သထက် ညစ်အဖြစ်သို့ ထပ်မံ၍ ထိုးစိုက်ဆင်းခဲ့ရပြန်ပါလေတော့၏။
တကယ့်အနုပညာရှင် ပြည်သူချစ် အဆိုကျော်တို့ကား မိမိတို့၏ နှုတ်ခမ်းလွှာများကို ခေတ်ပြောင်းတော်လှန်ရေး ကာလအတွင်း အသေပိတ်ထားကြချိန်မှာ သူခိုး ပီဘိ လုဓားပြ မအလဘက်တော်သား အချို့ကား သူတပါး၏ မူပိုင်သီချင်းများကို ရဲရဲတင်းတင်း ဗြောင်ခိုးကာ စင်မြင့်များပေါ်မှာ ကပေါက်တိကပေါက်ချာ ထင်တိုင်းကြဲခဲ့ကြပါလေ၏ ခင်ဗျာ။
“အမေးလိုက်အကား . . . ခွန်အားချိမှ”
ကြားရကြားရ နားဝ စိတ်ဆင်းရဲကြရပါလေ၏။ အောက်မှာ ပရိသတ်မရှိသော မဏ္ဍပ်စင်မြင့်တွေပေါ်မှာ ခွေးအတွေ လှည်းနင်းသလို အလျှို အလျှို ခုန်ပေါက်ကာ ဟစ်ကြွေးနေခဲ့ကြပါလေ၏။
ကြင်စိုး သာဝ မအလကား ဘယ်ရေပက်ခံမဏ္ဍပ်အနားသို့မှ မသွားဝံ့ဘဲ မေမြို့ သို့မဟုတ် ပြင်ဦးလွင်မှာ သူ၏ ဒဏ်ရာရလက်ဖဝါးကို အကြီးစား ခွဲစိတ်နေခဲ့ရပါလေ၏ ခင်ဗျာ။
(ခ)
သင်္ကြန်ပြီးတော့ ‘နှစ်ဦးဆွမ်းကျွေး’ အတွက် စိမ်းသရဖူစိမ်းကိုယ်တော်၏ တောင်ကျောင်းမှာ စုဝေးလုပ်ကိုင်နေကြပါလေ၏။ အစိမ်းရောင်ကျောင်းမှာ အဘစိမ်းမောင်တို့ အဘစိမ်းလွင်တို့ ဦးဆောင်သည့် အစိမ်းအုပ်စု လေးငါးခြောက်ယောက် ရောက်ရှိနေပါ၏။
သည်ဘက် အရွှင်အဖွဲ့မှာကား အဘစောမူးသာတို့ အဘလုံးတုံးတို့ အဘထွန်းခင်တို့ အဘရစ်ချတ်တို့ အပါအဝင် ဆယ့်လေးငါးယောက် ရှိပါလေ၏။ ဝက်သားကျွေးမည်ဟုသိရပြီး အုပ်စုလိုက် ရေနွေးအိုးတည်ကြ၊ ဝက်မွေးခြစ်ကြ၊ ဝက်သားတုံးကြ၊ ကြက်သွန်ခွာကြ၊ ငရုတ်သီးထောင်းကြဖြင့် မြိုင်ဆိုင်လှပါလေ၏။
အဘစိမ်းမောင်တို့အုပ်စုဘက်မှာ ဒီနှစ်သင်္ကြန် ဘယ်လိုစည်ကားကြောင်း၊ ဘယ်လို အေးချမ်းသာယာခဲ့ကြောင်း၊ ပြည်သူလူထု ဘယ်လိုပျော်ရွှင်ကာ ဘယ်လိုပါဝင်ဆင်နွှဲခဲ့ကြကြောင်း . မြဝတီက သတင်းတွေပမာ မဟုတ်မဟပ်တွေ လုပ်ဇာတ်တွေ လီဆယ်ကာ အားရပါးရ ပလုပ်ပလောင်း ပြောနေကြလေရာ အဘစောမူးသာက ဖေကြီးတို့အား အဓိပ္ပာယ်ပါပါ ပြုံးပြပါလေ၏။
“အမေးလိုက်အကား . . . ခွန်အားချိ မှ . . . ငပု တံဆိပ်တွေ ယားလိမ့်မယ် . . . . .”
“ဝါး ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား . . . .”
အဘစောမူးသာ၏ ရုတ်တရက်အဆိုကို ကျွန်ုပ်တို့ဘက်မှ ရုတ်တရက် ထရယ်လိုက်ကြပါလေ၏။ အဘစိမ်းမောင်တို့အုပ်စုကား ရှုတည်တည် မျက်နှာကြီးတွေဖြင့်။ ပြီးတော့ သူတို့အဘ မအလအကြောင်းကို အမွှမ်းတင်ကာ ဆက်ပြောနေကြပြန်ပါလေ၏။
“စကစဥက္ကဋ္ဌကြီးက ‘ကိုကိုးကျွန်း’ ကိုသွားလိုက်သေးတယ်ကွ”
“သွားမှာပေါ့ဟ . . . သူ ‘တကျွန်း’ ကျရင် နေရမယ့်နေရာပဲဟာ၊ သေသေချာချာ သွားပြင်ထားမှာပေါ့”
“ဝါး ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား . . . .”
အဘစိမ်းမောင့်အပြောကို အဘစောမူးသာက ဝင်ထောက်လိုက်ချိန်မှာ ကျွန်ုပ်တို့ဘက်က ထရယ်မိကြပြန်ပါလေ၏ ခင်ဗျာ။ အဘစိမ်းမောင်မှာ သူတို့အဘကိုထိတော့ ခံနိုင်ပုံမရ။ နောက်တနည်း ဆက်ပြောပြန်ပါလေ၏။
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကွာ၊ နစကဥက္ကဋ္ဌကြီးဟာ အခုနှစ် Times မဂ္ဂဇင်းကရွေးချယ်တဲ့ ကမ္ဘာ့ကျော်ကြားသူ ၁၀၀ ထဲမှာ ပါတယ်ကွ . . . ဟ ဟ”
“အေးလေ . . . အဲဒါတော့ မှန်သဟ၊ ကျန်တဲ့ ၉၉ ယောက်က ‘အကောင်း’ နဲ့ ကျော်ကြားတာ၊ မအလက ‘အဆိုး’ နဲ့ ကျော်ကြားတာ”
“ဝါး ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား . . . .”
အဘစိမ်းမောင်မှာ တော်တော့်ကို ‘တင်း’ နေသည့် မျက်နှာကြီးနှင့်ပါ။ သူဘာပြောပြော အဘစောမူးသာက ရအောင် လိုက် ‘ထောက်’ပြီး ကျန်အဘ ထွန်းခင်တို့၊ အဘရစ်ချတ်တို့၊ ကျွန်ုပ်နှင့် အဘလုံတုံးတို့က ‘အုံးအုံးထ’ ရယ်ချမိကြလေရာ ‘စိမ်းသရဖူစိမ်း’ အုပ်စုမှာ မျက်နှာကြီးတွေ မည်းပုပ်လာပါလေ၏။
(ဂ)
အဘစိမ်းမောင်က လေချိုသွေးကာ နောက်ထပ်တမျိုး ချိုးလာပြန်ပါလေ၏။ အဓိကအချက်ကား သူတို့အဘဟာ ဘယ်လောက်အထိ နေ့မအိပ်ညမအိပ် အလုပ်လုပ်ကြောင်း၊ ဘယ်လောက်အထိ တိုင်းပြည်နဲ့လူထုအပေါ် စေတနာရှိကြောင်း၊ မြန်မာ့သမိုင်းမှာ ဒီလောက်အထိ အလုပ်လုပ်တဲ့မင်း မတွေ့ဘူးသေးကြောင်း . . တံတွေးတွေ ပလုပ်ပလောင်းနှင့် ပြောနေပြန်ပါလေ၏။
အဘစောမူးသာက ကျွန်ုပ်တို့အား အဓိပ္ပာယ်ပါပါ ရယ်ပြပါ၏။ ပြီးတော့ သူ့ခေါင်းမှာပေါင်းထားသည့် တဘက်ကိုချွတ်ကာ အရှည်လိုက်ခေါက်ပြီး သူ့လက်ဖဝါးကို ပတ်တီးစည်းသလို ချည်နှောင်နေတာ တွေ့ရပါလေ၏ ခင်ဗျာ။
ရုပ်ရှင်သဘောနှင့်ဆိုပါက အနှီ ‘နိမိတ်ပြ’ လေးမှာ နောက်လာမည့်ဇာတ်ကွက်အတွက် ကြိုတင်ချိတ်ဆက်ထားတာဟု ယူဆရပါ၏။
ဤမှာတင် အဘစိမ်းမောင်ထံမှ မအလကြီး၏ စေတနာတွေ မေတ္တာတွေကို ဆက်ကြားကြရပါလေ၏။
“အခုလည်းကြည့်ကွာ၊ နေ့မအား ညမအား အလုပ်တွေ တအားများနေတော့ သင်္ကြန်တွင်းကျကာမှပဲ ပြင်ဦးလွင်ကိုသွားပြီး သူ့လက်က ဝေဒနာကို ခွဲစိတ်ဖြစ်တော့တယ်”
အဘစိမ်းမောင့်စကားကိုကြားတော့ အဘစောမူးသာက တဘက်စည်းထားသည့် သူ့လက်ဖဝါးကို ဖြဲစပ်စပ်နှင့် ထောင်ပြပါလေ၏။
“အဲဒါ ဘာဖြစ်တာလဲ သိလား စိမ်းမောင်”
“အဲ . . . အဲ . . . အဲဒါတော့ မသိဘူး . . .”
“အေး . . . မသိရင်မှတ်ထား . . . မအလကြီး ‘လက်ဖဝါးကင်ဆာ’ ဖြစ်နေလို့ဟ”
“ဟေ . . . ‘လက်ဖဝါးကင်ဆာ’ ဟုတ်လား၊ ငါတော့ တသက်နဲ့တကိုယ် တခါမှ မကြားဖူးဘူး”
“အေး . . . တကယ်ဖြစ်နေတာကွ”
ရှင်းပြပါလေ၏။ နိုင်ငံတခုမှာ တိုင်းပြည်တပြည်မှာ ‘စစ်တပ်’ ဆိုတာ ရှိရမှာဖြစ်ပြီး အဲသည်စစ်တပ်ဟာ ပြည်သူလူထုကို ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ရမှာဖြစ်ကြောင်း၊ အဲသည်လိုမဟုတ်ဘဲ စစ်တပ်ကို ‘မောင်ပိုင်’ စီးကာ ‘ကိုယ်ပိုင်တပ်’ လုပ်ပြီး လူထုကို နှိပ်စက်သတ်ဖြတ်ဖို့ ခိုင်းစေနေရင်၊ ခိုင်းစေခံရတဲ့ စစ်တပ်ကလည်း အဲသည်လို ‘အဓမ္မကောင်’ ရဲ့ အခိုင်းခံလုပ်နေရင် အဲသည်တိုင်းပြည်နဲ့ လူထု ဒုက္ခရောက်ကြောင်း အသေအချာကို ရှင်းပြပါလေ၏။
“အခု မင်းတို့အဘ ကြင်စိုး သာဝ မအလဟာ အိမ်ကြက်ချင်း အိုးမည်းသုတ်ပေးပြီး ခွပ်ခိုင်းနေသူ လူယုတ်မာကြီးလေ . . .”
“- - - - - -”
“ဒီလို နေ့စဉ်နဲ့အမျှ အိုးမည်းသုတ်ပေးနေတဲ့ သူ့လက်ဖဝါးတွေဟာ အခုအခါမှာတော့ ‘လက်ဖဝါးကင်ဆာ’ နောက်ဆုံးအဆင့်ကို ရောက်ရှိနေပြီတဲ့ကွ . . . အာဟ . . . အာဟ . . . အာဟ”
ဖေကြီး (လေရှီး)
(က)
သည်နေ့ အဘစောမူးသာနဲ့ အဘလုံးတုံးတို့က “ဘုန်းကြီးကျောင်းလိုက်ခဲ့အုံးဟ”ဟု ခေါ်ပြန်ရာ “မျက်ခုံးလှုပ်တယ် အဘတို့ရာ”ဟု ဆိုမိ၍ သူတို့ တဟားဟား ရယ်ကြ၏။
"ဒီတစ်ခါ ' မြောက်ကျောင်းကို ဖေကြီးရ”
" တော်ပါသေးရဲ့ အဘတို့ရာ . . . "
" ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား . . . . . "
တောင်ကျောင်းကိုယ်တော် စိမ်းတော်မူသလောက် မြောက်ကျောင်းကိုယ်တော်မှာ သမာသမတ်ကျလှသူဖြစ်ပေ၏။ ဓမ္မနှင့် အဓမ္မကို ပိုင်းခြားသိမြင်တော်မူပြီးသကာလ အမှန်တရားဘက်မှ အမြဲထာဝရ ရပ်တည်သူဟု ရွာခံများက ဆိုကြပါလေ၏။
မြောက်ကျောင်းမှာ လူစုံ တက်စုံပါ ခင်ဗျ။ အနီတွေသာမက အစိမ်းတွေကော နောက်ပေါက် အဝါတွေပါ မြင်ရပါ၏။ ထူးထူးခြားခြား တောင်ကျောင်းက စိမ်းသရဖူစိမ်းဆရာတော်ကိုပါ မြင်ရပါလေ၏။ နစ်သစ်ကူးအထူးတရားပွဲအတွက်ဆိုလား အတူတကွ စည်းဝေးကြတာဖြစ်ကြောင်း သိရပါလေ၏။
သည်အချိန်မှာ အရှေ့တောင်ဘက်အရပ် 'ခွေးတစ်ဟောင်လောက် ' ဆီမှ တေးသံလွင့်ပျံလာ ပါလေ၏။
" (ဟေ့ ဟေ့ နွေမ) ၂
နွေမရဲ့ ကပုံလေးက ချစ်စရာကွယ်
(ဟေ့ ဟေ့ နွေမ) ၂
ဘယ်တော့မှ မေ့မရအောင်
ဖက်ထားပါအုံးကွယ် . . .
(နွေမလေးက သင်္ကြန်လိုက
သည်ရေနန်းက သင်္ကြန်လိုကြို ) ၂
ပြန်ပါနဲ့အုံးကွယ်
နွေမ မာလာ ပြန်နဲ့အုံးကွယ် . . . "
" ဘယ်ကအသံတုန်း စိမ်းမောင်ရ "
" ဘယ်ကမလဲ မူးသာရ . . . အဲသည်မှာငါတို့တွေ ပွဲမိန့်တောင်းပြီး ဒီကနေ့စလုပ်တဲ့ ' အာဝါဒေး ' ရဲ့ ' စတိတ်ရှိုး ' က ဆိုနေတာပေါ့ဟ၊ ဒီကပြီးရင် သွားကြီးကြပ်ရအုံးမှာ"
" အင်း . . . ခက်ပ . . . ဒီလိုအချိန်ကြီးမှ "
သည်ဘက်ရွာတွေမှာ သည်လို ' အာဝါဒေး ' ပွဲတွေ လုပ်ပေးနေတာ။ နွားပွဲတွေ၊ ကြက်ပွဲတွေ၊ ဖဲဝိုင်းတွေ၊ ဂျင်ဝိုင်းတွေ၊ ဂျုန်းဂျုန်းကျဝိုင်းတွေမှာ ရွာသားတွေနဲ့ ငွေယားတွေနဲ့ အရက်ဆိုင်တွေနဲ့ ကြက်ဆိုင်တွေနဲ့ ဘီယာဆိုင်တွေနဲ့ ' ဆိတ်ဂတုံးသား ' ဆိုင်တွေဟာ စည်ကားလို့ပါတဲ့။ ပွဲပြီးရင်တော့ ရွာတွေမှာ သူခိုး သူဝှက် ပေါပြီတဲ့။
အရင်တုန်းက သံချပ်တွေရေးလာတဲ့ အဘစောမူးသာက 'စာမြှောင်ကပ်' တေးတစ်ပုဒ်ကို ခပ်အုပ်အုပ် လက်တန်းသီဆိုလိုက်ပါတယ် ခင်ဗျ။
" ( ဟေ့ ဟေ့ လေ အဘ ) ၂
လေ အဘရဲ့ ရွပုံလေးက ရိုက်စရာကွယ်
ဟေ့ ဟေ့ လေ အဘ
ဟေ့ ဟေ့ လေ အဘ . . .
ဘယ်ကိုမှထွက်မရအောင် နှက်ထားပါအုံးကွယ်
(လေ အဘကြီးက အမှန်ငိုပြ
သည်ဘက်ခြမ်းက အမှန်ကိုဆော်) ၂
ဆော်ပါကွဲ့ ဒရုန်းရယ်
လေ အဘ ခံပါ ခံလှည့်အုံးကွယ် . . . "
" ဝါး . . ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား "
သည်ဘက်အုပ်စုက ခပ်အုပ်အုပ်ရယ်ချလိုက်ချိန်မှာ အစိမ်းအုပ်စုက မျက်နှာကျောတွေ ခပ်တည်တည် ခပ်တင်းတင်း။ မြောက်ကျောင်းဆရာတော်က ပြုံးတော်မူနေချိန်မှာတောင်ကျောင်းကိုယ်တော်က ကွမ်းတွေကိုဖိဝါးရင်း ' ထွီ ' ကနဲ ' ထွမ် ' ကနဲ အသံပြုကာ ထွေးထုတ်တော်မူနေပါလေ၏။
(ခ)
ဆရာတော်နှစ်ပါး ခေါင်းချင်းဆိုင်ကာ ဆွေးနွေးနေကြချိန်မှာ ဒကာတော်များသည်လည်း စကားပြောကြရင်း ရေနွေးကြမ်းသောက်နေကြပါ၏။
' အာဝါဒေး ' ပွဲက စတိတ်ရှိုးကား သင်္ကြန်တေးများကို တစ်ပုဒ်ပြီးတစ်ပုဒ် အဟုတ်ကို သီဆိုဖျော်ဖြေနေကြလေရာ လေကြောင်းတည့်နေသည့်အတွက် ပီပီသသ ကြည်ကြည်မြမြကြီးကို ကြားကြရပါလေ၏။
အဘစောမူးသာနှင့် အဘလုံးတုံးတို့က ဖေကြီးအား အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးစိပြုံးစိ လုပ်ပြကြလေရာ ကျွန်ုပ်ဖေကြီးမှာ မျက်နှာပူစွာဖြင့် ရှေ့လာမည့်ဇာတ်လမ်းကို မသိစိတ်က ငံ့လင့်နေမိပါလေ၏။
" မြူးကြွတဲ့တေးသံ ပြန့်လွင့်လို့နေ
ကူးပြောင်းစ တန်ခူးလေမှာ . . .
တစ်ယောက်တစ်လှည့်မို့
လှမ်းကာ ဖျန်းပက်ကြစဉ်
ပိတောက်ဖူးကလေးတွေ
ပန်ဆင်ထားသူရေ . . .
ခေါင်းကလေးမော့လို့ . . .
ပိတောက်ဖူးကလေးတွေ
ပန်ဆင်ထားသူရေ . . . "
" ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် တီးမှုတ်ကြတဲ့ပွဲမှာ
ငုံနေရှာတယ် ပန်းပိတောက်ဖူးတွေထဲ
ရာသီအချိန်မီ လန်းစွင့်ခဲ့တဲ့ ပိတောက်ကို
ပန်ဆင်ပါရင် လှသထက် တင့်မှာမို့
မိုးပြေးနဲ့အရောက်လာ ပန်းပွင့်ဖို့ရာ
မြူးကြွတဲ့ သင်္ကြန်အခါ
လန်းဆန်းတဲ့မိုးရယ် မိုးပြေးလေးရေ
ပိတောက်ပန်းပွင့်ရုံ စိုရုံဖျန်းပက်အုံး
မိုးပြေးလေးရေ သင်္ကြန်မိုးပြေးရေ
စိုရုံ ဖျန်းပက်အုံး . . . "
" လန်းဆန်းတဲ့ပိတောက်ရယ်
မိုးပြေးလေးရယ်
သင်းပျံ့စ တန်ခူးလေမှာ . . .
ပွဲဖျက်တဲ့မိုးလို့ မပြောကြရအောင်
သင်္ကြန်မိုးပြေးရေ စိုရုံ ဖျန်းပက်အုံး . . . "
အဘစောမူးသာက မျက်စိလေးမှိတ်ကာ
လက်ဖဝါးနှင့် စည်းချက်လိုက်နေပါလေ၏။
" ကောင်းလိုက်တဲ့ သံစဉ်လေးကွာ . . . "
" ' သံစဉ် ' ပဲလား မူးသာရ . . . ' စာသား'
တွေကလည်း အနှစ်တွေချည်းပါပဲ ဟ "
အဘစောမူးသာ့အပြောကို အဘစိမ်းမောင်က အလိုက်သင့် ပြောလေရာ အဘလုံးတုံးက ဖေကြီးအား လှမ်းပြုံးပြပါ၏။ အဘစောမူးသာက သူ့မှာ စာသားအသစ်တွေရှိကြောင်း ပြောလေရာ အဘစောမူးသာတို့ စိမ်းသရဖူ စိမ်းအုပ်စုမှာ ထိုင်မရ ထမရ ခွတွေကျကုန်၏။
ဆရာတော်နှစ်ပါးလည်း နားတွေစွင့်ထားတော်မူနေပုံပါလေ။ အဘစောမူးသာက ခပ်အုပ်အုပ် ကလေး ဆိုညည်းပြပါလေ၏။
" မြူးကြွတဲ့ဒရုန်းသံ ပျံ့လွင့်လို့နေ
ခေါင်းထက်က ကောင်းကင်မှာ . . .
တစ်ဖွဲ့တစ်လက်မို့ လှမ်းကာ ကြဲချကြစဉ်
ငကြောက် ငရူးလေးတွေ
ခံရန် ပြင်ထားပါလေ . . .
ခေါင်းကလေးမော့လို့ . . .
ငကြောက် ငရူးလေးတွေ
ခံရန် ပြင်ထားပါလေ . . . "
" ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် တောထုတ်ကြတဲ့ပွဲမှာ
တုန်နေရှာတယ် စကစတွေထဲ
နာရီအချိန်မီ လှမ်းထုကြတဲ့ ဒရုန်းကို
ပန်ဆင်ပါရင် ဂန့်သထက် ဂန့်မှာမို့
မိုးပြေးနဲ့အရောက်လာ ခေါင်းပွင့်ဖို့ရာ
မြူးကြွတဲ့ သင်္ကြန်အခါ
လန်းဆန်းတဲ့ဒရုန်းရယ် မိုးပြေးလေးရေ
ငကြောက်စခန်းပွင့်အကုန် ပြိုအောင်လှမ်းနှက်အုံး
ဒရုန်းပြေးလေးရေ သင်္ကြန်တွင်းထဲမှာ
ကုန်အောင် လှမ်းနှက်အုံး . . . "
စိမ်းသရဖူစိမ်းအုပ်စုကား တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် အလျှိုအလျှိုထထသွားကြလေရာ ဝိုင်းမှာ ကျွန်ုပ်တို့သာ ရှိတော့၏။
သို့ပေမည့် သိပ်မလှမ်းမကမ်းမှာကား ဆရာတော်နှစ်ပါး ဆွေးနွေးတိုင်ပင်နေကြဆဲပါခင်ဗျ။ မြောက်ကျောင်းဆရာတော်က မသိမသာလှမ်းပြီးပြုံးပြပါ၏။ တောင်ကျောင်း ကိုယ်တော်ကား သူဘာမှ မကြားမသိသလိုဣန္ဒြေပိုနေပါလေ၏။
(ဂ)
' အာဝါဒေး ' ဆီမှ နှစ်ကူးသင်္ကြန်တေးများစွာကို ဆက်လက်၍ ကြားနေကြရပါလေ၏။ အစိမ်းအုပ်စုကား ရှောင်တိမ်းသွားကြပြီဖြစ်ရာ ကျွန်ုပ်တို့လည်း အရှင်နှစ်ပါးအား လျှောက်ထားပြီးသကာလ ကျောင်းပေါ်မှ ဆင်းခဲ့ကြပါ၏။
ကျောင်းဝင်းကျယ်ကြီးထဲမှာ အဘစိမ်းမောင်တို့အုပ်စုကို လှမ်းတွေ့ရပါ၏။ ထိုစဉ်အခါမှာပဲ အာဝါဒေးစတိတ်ရှိုးဆီမှ နာမည်ကျော်' ဟောတော့ ' သီချင်းသံ ပေါ်ထွက်လာလေရာ အဘလုံးတုံးက လက်မထောင်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ဆီ ထောက်ပြပါလေ၏။ ကြည့်ရတာ ' ဒီတစ်ခါ ငါ့အလှည့်' ဟု ပြောပုံပါပေ။
" ဟော ဟော ဟောတော့ . . !
ဗြန်းကနဲဆို . . . လန့်လိုက်တာရှင်
လောင်းလိုက်တာ ပက်လိုက်တာ
ရေ ရေ ရေ ရွှဲကုန်ပြီ
ရေ ရေ ရေ ရွှဲကုန်ပြီ
ရေ ရေ တွေ ရွှဲကုန်ပြီ . . . ဟောတော့ . . .
ချမ်းလိုက်တာ အသည်းကို တုန်ရောရှင် . . "
"(တကယ်ဆိုဆို မဆိုဆို
တကယ်တီးတီး မတီးတီး
သိကြားမင်းကြီးမှာလိုက်တယ်)၂ "
“သည်သင်္ကြန်မှာပါဝင်နွှဲ မြန်မာတို့ တေးသံမစဲ သည်းစွဲမခွဲဘဲ ပျော်မှာပဲ စကားဝါပျိုတို့ကမှာပဲ . . .။ "
စစ်ပြန်ကြီးအဘလုံးတုံးက ပြုံး၍ပြော၏။
" ဒီသီချင်းကိုတော့ ' ပီဘိ လုဓားပြ လိမ်ပြီ ' ဘွဲ့ရ မိဖုရားခေါင်ကြီး ' ခေါဥမ္မာ့ ' အသံနဲ့ဆိုရမှာကွ "
" ဝါး ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား . . . "
ခဏအကြာမှာပင် အမျိုးသမီးအသံတုဖြင့် စစ်ပြန်ကြီးအဘလုံးတုံး၏ အပီအပြင်သီဆိုထားရာ ဂီတ သံစဉ် စာသားများကို ကျွန်ုပ်တို့သာမက ရှေ့မှကြွနေကြသည့် စိမ်းသရဖူစိမ်းအုပ်စုပါ ပီသ ကြည်မြစွာ ကြားကြရပါလေတော့၏ ခင်ဗျာ။
" ဟော ဟော ဟောတော့ . . !
ဗြုန်းကနဲဆို လန့်လိုက်တာရှင်
ကြဲလိုက်တာ နှက်လိုက်တာ
သေ သေ သေ ကွဲကုန်ပြီ
လေပေါ်မှာ ဒရုန်းကိုယ်စီ
သေ သေ သေ ရွဲကုန်ပြီ . . .
ဟောတော့ !
ကြောက်လိုက်တာ
အသည်းကိုတုန်ရောရှင် "
" (တကယ် ဆော်ဆော် အသေဆော်
တကယ် တီးတီး သောက်ရမ်းတီး
မ အ လ ကြီး မှာလိုက်တယ် ) ၂ "
ကားကနဲ ကားကနဲ သေမှာပဲ
စကစပြိုလို့ ဂန့်မှာပဲ . . . "
ဖေကြီး (လေရှီး)
