ထိုင်းနိုင်ငံအလယ်ပိုင်း နခွန်းပထုန်ခရိုင်ထဲမှာ အမ်အိုယူ အလုပ်သမားကတ် ကိုင်ဆောင်တဲ့ မြန်မာလုပ်သားပေါင်း ၅၀ ကျော် အလုပ်ဖြုတ်ခံခဲ့ရပါတယ်။အဆိုပါအလုပ်သမားတွေဟာ နခွန်းပထုန်မြို့ အိတ်အမျိုးမျိုးထုတ်လုပ်တဲ့ စက်ရုံကဖြစ်ပြီး အလုပ်သမားအခွင့်အရေး ချိုးဖောက်ခံရတာတွေ ရှိနေကြောင်း၊ အလုပ်သမားတွေက တောင်းဆိုတာကို မလိုက်လျောတဲ့အပြင် အလုပ်ပါအထုတ်ခံလိုက်ရတာလို့ AAC အလုပ်သမား ကူညီစောင့်ရှောက်ရေး မဟာမိတ်အဖွဲ့ ခေါင်းဆောင် ကိုရဲမင်းက ဒီဗွီဘီကို ပြောပါတယ်။

“သူတို့ဆီမှာ လုပ်အားခ ပုံမှန်မရှင်းပေးတာ၊ အလုပ်ချိန် ပိုဆင်းရတာ၊ အများသူငါ အလုပ်ပိတ်ရက်မှာ အလုပ်ဆင်းရပေမဲ့ လုပ်အားခမရတဲ့သူတွေရှိတယ်။ အဲဒီလူတွေက တောင်းဆိုတော့ အလုပ်ဖြုတ်လိုက်တာ။ ကျန်တဲ့သူတွေက မကျေနပ်လို့ ဆန္ဒပြတောင်းဆိုတော့ အကုန်လုံးကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်တဲ့သဘောပါ။”

ဒီကိစ္စကို အလုပ်သမားတွေက ပြီးခဲ့တဲ့ရက်ပိုင်းက လာရောက်တိုင်တန်းထားတဲ့အတွက် AAC အဖွဲ့၊ NGU ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမားရေးရာနဲ့ LPN (The Labour Protection Network) အဖွဲ့တို့ ပူးပေါင်းပြီး သက်ဆိုင်ရာ အလုပ်သမားကာကွယ်စောင့်ရှောက်ရေးဌာနကို တိုင်ကြားထားတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

အလုပ်သမားတွေဘက်က အဓိကတောင်းဆိုချက်မှာ အပြစ်မရှိဘဲ၊ ကြိုတင် အကြောင်းမကြားဘဲ အလုပ်ထုတ်ခံရတဲ့အတွက် နစ်နာကြေး၊ ကြွင်းကျန်လုပ်အားခရရှိရေး၊ သိမ်းထားတဲ့ ပတ်စ်ပို့၊ အလုပ်သမားကတ်တွေ ပြန်ပေးပြီး အလုပ်ရှင် အပြောင်းအလဲ စာရွက်စာတမ်းတွေ လုပ်ပေးဖို့ စတဲ့အချက်တွေ ပါဝင်ပါတယ်။

အလုပ်ရှင်ဘက်ကလည်း လာမယ့် ၂၇ ရက်နေ့မှာ အလုပ်ပြောင်းရွှေ့ခွင့် စာရွက်စာတမ်းတွေ လုပ်ပေးမယ်လို့ ကတိပြုခဲ့ပြီး နောက်ထပ် ဥပဒေအရ ရသင့်ရထိုက်တဲ့ နစ်နာကြေးတွေ အားလုံးကိုတော့ ရက်ပေါင်း ၉၀ အတွင်း ပြန်ရဖို့၊ အမှုပြီးပြတ်အောင် ဆောင်ရွက်ပေးသွားမယ်လို့ ကိုရဲမင်းက ပြောပါတယ်။

လတ်တလော အမ်အိုယူ အလုပ်သမားတွေရဲ့ ပြဿနာ၊ အခက်အခဲတွေ လာရောက် တိုင်တန်းထားတာ နေ့စဉ်မပြတ်ရှိနေကြာင်း၊ အများဆုံးတွေ့ရတဲ့ပြဿနာမှာ ထိုင်းမှာ အလုပ်အကိုင် သေချာမရှိဘဲနဲ့ အေဂျင်စီတွေက ရှိတယ်လို့ လိမ်လည်ပြီး အလုပ်သမား အများအပြား တင်သွင်းလာကြောင်း၊ ဒီရောက်တော့ အလုပ်အကိုင်မရှိလို့ စားဝတ်နေရေး အခက်အခဲ ဖြစ်ရကြောင်း၊ တချို့မှာ ၂ လ ၃ လထိ အလုပ်မရသေးဘဲ စောင့်ဆိုင်းနေရတာတွေ ရှိနေတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

AAC အဖွဲ့ဟာ ရွှေ့ပြောင်းလုပ်သားတွေရဲ့ အခက်အခဲကို ကူညီဆောင်ရွက်ပေးနေရာမှာ မနေ့ကလည်း မဟာချိုင်မြို့ ဝပ်ခွပ်ခန် စီဖန်ဟောက်က မတရားအလုပ်ဖြုတ်ခံရတဲ့ မြန်မာလုပ်သား ၁၃ ဦးအတွက် နစ်နာကြေးရော ကြိုတင်ကောက်ထားတဲ့ ပန်းရောင် နေထိုင်ခွင့် အထောက်အထားဖိုးတွေ အတွက်ပါ စုစုပေါင်း ဘတ် ၂၈၆,၀၀၀ ပြန်တောင်းပေးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ထိုင်းနိုင်ငံမှာ ကိုဗစ်-၁၉ ပထမလှိုင်းကတည်းက MOU (နှစ်နိုင်ငံသဘောတူစာချုပ်)နဲ့ နိုင်ငံခြားရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမားတင်သွင်းတာကို ရပ်နားထားရာမှာ  လက်ရှိ အလုပ်ရှင်တို့ရဲ့ လိုအပ်ချက်အရ အဆိုပါအလုပ်သမားတွေကို ပြန်ခေါ်ရေး အလုပ်သမားဝန်ကြီးဌာနက စတင် ပြင်ဆင်နေပါတယ်။

ထိုင်းနိုင်ငံမှာ အလုပ်သမားပြဿနာဖြေရှင်းရေးအတွက် ပြီးခဲ့တဲ့ မေလကစပြီး ကွင်းဆင်း စစ်တမ်းကောက်ယူရာမှာ စက်ရုံအလုပ်ရုံနဲ့ အလုပ်ရှင်တွေကနေ အလုပ်သမားအင်အား ၄၂၄၇၀၃ ဦး လိုအပ်ကြောင်း သိရှိရတယ်လို့ ထိုင်းအလုပ်သမားဝန်ကြီး နိုင်းဆူချတ် ချူမ်းကလင်က  ဩဂုတ် ၂၀ ) က သတင်းထောက်တွေကို ပြောပါတယ်။ 

အဆိုပါ ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမားလိုအပ်ချက်မှာ မြန်မာအလုပ်သမား ၂၅၆၀၂၉ ဦး၊ ကမ္ဘောဒီးယား ၁၃၀၁၃၈ ဦး၊  လာအို ၃၈၅၃၆ ဦးတို့ဖြစ်ပြီး စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးလုပ်ငန်း၊ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်း၊ စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးနဲ့ ဆက်နွယ်တဲ့ အထွေထွေလုပ်ငန်း၊ အထည်အလိပ် လုပ်ငန်း၊ အထည်ချုပ်လုပ်ငန်းတွေမှာ အဓိကလိုအပ်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ 

လုပ်သားလိုအပ်မှုအများဆုံးခရိုင်ကတော့ ချင်းမိုင် ၊ ဘန်ကောက်၊ ကျန်ထပူရီ၊ စမွတ်စခွန်းနဲ့ လယောင်း စတဲ့ခရိုင် ၅ ခုဖြစ်ပါတယ်။

ဒါကြောင့် ကိုဗစ်-၁၉ ကူးစက်ရောဂါ လျှော့နည်းလာတဲ့အချိန် အမ်အိုယူ အလုပ်သမားတွေကို ပြန်လည်ခေါ်ယူဖို့ ပြင်ဆင်ရမှာဖြစ်ကြောင်း အလုပ်သမားဝန်ကြီးက ပြောပါတယ်။ 

ကိုဗစ်-၁၉ မတိုင်ခင်က ထိုင်းမှာ အလုပ်လာလုပ်ဖို့ မြန်မာအလုပ်သမား စီမံခန့်ခွဲရေး ဦးစီးဌာနကနေ တဆင့် အမ်အိုယူလျှောက်ထားတဲ့အလုပ်သမားတွေ သောင်းချီရှိပြီး အဲဒီထဲက အလုပ်ရှင်ရဲ့ ခွင့်ပြုချက်ရတဲ့ အလုပ်သမားတွေဟာ တာ့ခ်ခရိုင်နယ်စပ် မြဝတီမှာ လာရောက်စောင့်ဆိုင်း နေခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ ကိုဗစ်-၁၉ ကြောင့် နယ်စပ်လည်းပိတ် ၊ အမ်အိုယူ လုပ်သားတင်သွင်းတဲ့ အစီအစဉ်တွေ ရပ်ဆိုင်းသွားတာကြောင့် သူတို့တွေဟာ ငွေကုန်လူပန်း အိမ်ပြန်သွားရပြီး တချို့ တရားမဝင် ဝင်လာစဉ် ဖမ်းဆီးခံခဲ့ရတာတွေလည်း ရှိပါတယ်။ 

ကိုးကား-MGROnline