စစ်အာဏာသိမ်းဘေးနဲ့ ကိုဗစ်-၁၉ ကပ်ရောဂါဘေးကြောင့် ရန်ကုန်မြို့က မိသားစုမရှိတဲ့ သက်ကြီးရွယ်အိုတွေဟာ ကူမယ့်သူမရှိဘဲ စားဝတ်နေရေး အခက်အခဲဖြစ်နေပါတယ်။      

မြန်မာနိုင်ငံမှာ ၂၀၂၀ မတ်လကစပြီး  ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါကပ်ဘေးကြောင့် အလုပ်အကိုင်တွေ ရပ်နားခဲ့ရကာ ၂၀၂၁ ဖေဖော်ဝါရီ ၁ရက်နေ့ စစ်အာဏာသိမ်းပြီးနောက်ပိုင်းမှာတော့  နိုင်ငံတကာရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေပါထွက်ခွာသွားတဲ့အတွက် စက်ရုံအလုပ်ရုံတွေပိတ်သိမ်းခဲ့ရပြီး အလုပ်လက်မဲ့ပြဿနာပိုဆိုးလာကာ  အခြေခံပြည်သူတွေ စားဝတ်နေရေးအခက်အခဲ ကြုံတွေ့လာရပါတယ်။ 

ပရဟိတအဖွဲ့တွေက အကူအညီပေးနေတယ်ဆိုပေမယ့် အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ လှူဒါန်းနိုင်တဲ့ ပမာဏဟာနည်းပါးလာပါတယ်။ မိသားစုမရှိတဲ့ သက်ကြီးရွယ်အိုတွေ၊ အမျိုးသမီးတွေနဲ့ ကလေးတွေကတော့ စားဝတ်နေရေးအတွက် ပိုမို ဆိုးရွားတဲ့အခြေအနေနဲ့ရင်ဆိုင်နေရပါတယ်။

ရန်ကုန်မြို့က လူငယ်ပရဟိတသမားတွေကတော့ တတ်နိုင်သလောက် ပြည်သူကနေ ပြည်သူစနစ်နဲ့ အကူအညီပေးနေကြပါတယ်။ တနိုင်တပိုင်ပရဟိတလူငယ်တွေဟာ ရန်ကုန်မြို့မှာ လှည့်လည်ပြီး ထမင်းဘူး ဝေတာတွေ၊ အခြေခံဆေးဝါးနဲ့ ကုန်ခြောက်လှူဒါန်းတာတွေ ပြုလုပ်နေပါတယ်။ အခြေခံလုပ်သားပြည်သူတွေဟာ တစ်ရက်ကို ဝင်ငွေ ကျပ် သုံးလေးထောင်ရဖို့ ရုန်းကန်နေရ ပါတယ်။

မြန်မာပြည်မှာ နဂိုဆင်းရဲမွဲတေမှုနဲ့ ကိုဗစ်ကပ်ရောဂါဘေးဒဏ်တို့အပြင်  စစ်အာဏာသိမ်းနောက်ဆက်တွဲ‌ဂယက်ကြောင့် လာမယ့် ၆ လ အတွင်း အစာခေါင်းပါးငတ်မွတ်တဲ့ဒဏ်ခံရမယ့် မြန်မာပြည်သူ ၃ သန်းကျော်ရှိလာ လိမ့်မယ်လို့  ကမ္ဘာ့စားနပ်ရိက္ခာအစီအစဉ်  WFP က ဧပြီ ၂၃ ရက်နေ့မှာ သတိပေးထုတ်ပြန်ခဲ့ပါတယ်။ 

ငတ်မွတ် ခေါင်းပါးမှုကြုံတွေရမယ့်သူတွေအထဲမှာ မြို့နေလူတန်းစားတွေ အများစုဖြစ်ပြီး ဆင်းရဲတဲ့သူတွေ ပိုပြီးအလုပ်အကိုင်မရှိ ဖြစ်လာကြတယ်လို့ WFP က သူတို့ရဲ့စစ်တမ်းတွေကို ကိုးကားပြောဆိုထားပါတယ်။